Metoda Frascha
Metoda Frascha – metoda wydobywania siarki ze złóż podziemnych.
Metoda została opatentowana przez Hermana Frascha w Stanach Zjednoczonych w 1894 roku. Metoda korzysta z niskiej temperatury topnienia siarki (około 120 °C), nierozpuszczalności siarki w wodzie, niemieszaniu się jej z wodą i jej znacznie większej gęstości. Metoda polega na wtłaczaniu do złoża wody o temperaturze powyżej 150 °C. Woda wtłaczana do warstwy siarkonośnej powoduje podwyższenie ciśnienia złożowego. Poprzez wtłaczanie sprężonego powietrza siarka jest wyprowadzana na powierzchnię.
Metoda Frascha jest wykorzystywana w kopalniach otworowych. Przykładami złóż w Polsce przy których eksploatacji wykorzystywana jest metoda Frascha są złoża w Osieku znajdujące się w Tarnobrzeskim Zagłębiu Siarkowym[1]. Niegdyś w ramach zagłębia wydobycie metodą Frascha prowadzono również w kopalni w Jeziórku[2]. Funkcjonowanie kopalń siarki wykorzystujących metodę Frascha do podziemnego wydobycia może powodować negatywny wpływ na środowisko (m.in. zaburzenie pierwotnych stosunków wodnych, przekształcenie powierzchni, zubożenie zasobów wody lub nawet w niektórych przypadkach skażenie gleby czy powietrza)[3]. Wydobycia w wielu kopalniach otworowych zaprzestano z powodu gwałtownego spadku cen siarki, na co wpływ miał rozwój tańszej metody pozyskiwania siarki polegającej na pozyskiwaniu jej z zasiarczonych złóż ropy naftowej i gazu ziemnego[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Olgroup, Złote czasy na rynku siarki minęły [online], Chemia i Biznes [dostęp 2023-06-07] (pol.).
- ↑ Przemysław Bokwa, Zbigniew Kasztalewicz, Technologia wydobycia siarki metodą otworową na złożu „Basznia-1”, 2018, s. 51.
- ↑ Stanisław Hajdo, Jerzy Klich, Grzegorz Galiniak, Ekologiczne i technologiczne osiągnięcia w 40-letniej historii górnictwa otworowego siarki w Polsce, „Górnictwo i Geoinżynieria”, 2007 (pol.).
- ↑ Robert Bońda, Siarka [online], Państwowy Instytut Geologiczny.