Metodologia Humanistyki (seria wydawnicza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Metodologia Humanistyki – książkowa seria wydawnicza PWN z lat 1984-1992. Ukazało się 14 tomów[1].

Tomy wydane:

  • Historyzm i jego obecność w praktyce naukowej (1990)
  • Jak filozofować? Studia z metodologii filozofii (1989)
  • Kultura i poznanie (Jerzy Kmita 1985)
  • Kulturowe założenia pojęcia normalności w psychiatrii (Julia Sowa 1984)
  • Metodologia historii (Jerzy Topolski 1984)
  • O koncepcji form symbolicznych Ernsta Cassirera (Jacek Sójka 1988)
  • O kulturze i jej badaniu (1985)
  • O założeniach interpretacji antropologicznej (Michał Buchowski, Wojciech Burszta 1985)
  • Perspektywy socjologii kultury artystycznej (Aleksander Lipski, Krzysztof Łęcki 1992)
  • Przyczynowość w badaniach socjologicznych (Jakub Karpiński 1985)
  • Rytuał i narracja (Edmund Leach 1989)
  • Symbol i poznanie. W poszukiwaniu koncepcji integrującej (1987)
  • Tworzenie pojęć w naukach humanistycznych (Tadeusz Pawłowski 1986)
  • Zasady konwencjonalistycznej filozofii nauki (Andrzej Siemianowski 1985)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Katalog Rozproszony Bibliotek Polskich http://karo.umk.pl

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]