Międzymorze Fińsko-Karelskie
Międzymorze Fińsko-Karelskie – region geograficzny w północnej Europie, u nasady Półwyspu Fennoskandzkiego. Znajduje się pomiędzy zatokami: Botnicką, Fińską (Morze Bałtyckie), Oneską i Kandałakszą (Morze Białe)[1].
Międzymorze Fińsko-Karelskie zajmuje powierzchnię około 480 tys. km². Na jego obszarze znajdują się takie regiony jak: Obniżenie Południowokarelskie, Nizina Południowofińska, Nizina Wschodniobotnicka, Pojezierze Fińskie, Góry Karelskie, Pojezierze Karelskie. W centralnej części regionu znajdują się niewysokie Wzniesienia Karelskie (około 400 m n.p.m.).
Obszar Międzymorza porośnięty jest w przeważającej części tajgą. Stąd główną gałęzią gospodarki jest leśnictwo. Oprócz tego funkcjonuje przemysł wydobywczy (wanad, nikiel, kobalt, miedź)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kamień Naturalny: Granitowe Bogactwa Fennoskandii
- ↑ Fińsko-Karelskie, Międzymorze, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-10-25].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Fińsko-Karelskie Międzymorze w Onet WIEM
