Micro Mobility Systems
 Microlino 2.0 i Microletta | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1996 |
| Prezes |
Wim Ouboter |
| Dyrektor |
Reto Kuster |
| Zatrudnienie |
28 (2021)[1] |
| Strona internetowa | |
Micro Mobility Systems AG – szwajcarski producent hulajnóg oraz elektrycznych mikrosamochodów i skuterów z siedzibą w Küsnacht, działający od 1996 roku.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki[edytuj | edytuj kod]
Szwajcarskie przedsiębiorstwo Micro założył Wim Ouboter w drugiej połowie lat 90. XXI wieku w Küsnacht na przedmieściach Zurychu. Pierwszym celem zostało wdrożenie do produkcji koncepcji trójkołowej hulajnogi Micro Kickboard, przekonując do współpracy amerykańskie K2 Sports. Pojazd przedstawiono w 1998 roku w Monachium, a do produkcji trafił on rok później po entuzjastycznej reakcji[2].
Przez kolejne dwie dekady XXI wieku Micro Mobility Systems zbudowało swoją silną pozycję rynkową jako globalny sprzedawca różnego rodzaju jak m.in. hulajnogi dwu- i trójkołowe, a także hulajnogi i rowery elektryczne[3]. W październiku 2020 roku szwajcarskie przedsiębiorstwo nawiążało współpracę z Mercedesem, opracowując zaawansowaną technicznie hulajnogę elektryczną[4].
Microlino[edytuj | edytuj kod]
W marcu 2016 roku podczas rodzimej wystawy samochodowej Geneva Motor Show szwajcarskie przedsiębiorstwo ogłosiło chęć wkroczenia do branży motoryzacyjnej. Przedstawiono wówczas prototyp nowożytnej interpretacji klasycznego mikrosamochodu BMW Isetta w postaci prototypu Microlino[5]. Jeszcze w roku debiutu studyjnego Microlino producent potwierdził, że mały samochód elektryczny w produkcyjnej postaci ma trafić do produkcji w przeciągu ok. 3 lat[6].
W lipcu 2018 roku produkcyjne Microlino przeszło niezbędne testy homologacyjne uprawniające do poruszania się po unijnych drogach[7]. Finalny, seryjny pojazd pod nazwą Microlino 2.0[8] zadebiutowało we wrześniu 2021 roku, podczas targów IAA 2021 w Monachium. Liczba zamówień na Microlino we wrześniu 2021 przekroczyła pułap 24 tysięcy[9]. Początek produkcji pojazdu w zakładach w Turynie we Włoszech wytyczono na koniec 2021 roku[10].
Microletta[edytuj | edytuj kod]
Razem z Microlino 2.0 szwajcarskie przedsiębiorstwo przedstawiło rozwinięcie jego koncepcji w formie prototypu elektrycznego, trójkołowego skutera Microletta[11]. Wyróżnił się on dwubarwnym, czerwono-białym malowaniem nadwozia, a także systemem wymiennych baterii, które można ładować w domu bez konieczności podłączania pojazdu do gniazdka[12]. Micro Mobility Systems nie wyznaczyło jeszcze początku produkcji Microletty.
Modele samochodów[edytuj | edytuj kod]
Obecnie produkowane[edytuj | edytuj kod]
Studyjne[edytuj | edytuj kod]
- Micro Microlino Concept (2016)
- Micro Microletta (2021)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Micro Mobility Systems AG. [dostęp 2021-11-18]. (ang.).
- ↑ Scooter pioneer that survived to ride again. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
- ↑ SonntagZeitung. [dostęp 2021-11-19]. (niem.).
- ↑ Mercedes-Benz eScooter with Micro Mobility Systems. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
- ↑ BMW Isetta to see new life as Microlino electric microcar. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
- ↑ Steve Urkel's Isetta Finds Second Life as a Teensy Electric Car. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
- ↑ The adorable Microlino EV looks poised to hit European roads soon. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
- ↑ BMW Isetta zdefiniowany na nowo. Microlino 2.0 w formie produkcyjnej, czyli bazowanie na nostalgii. [dostęp 2021-11-19]. (pol.).
- ↑ Microlino shows off production version of tiny electric car, plus its adorable 3-wheeled scooter. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
- ↑ Microlino 2.0 finally headed to production before year's end. [dostęp 2021-11-19]. (ang.).
- ↑ Micro Mobility Systems pokazało dwa nowe miejskie pojazdy elektryczne. [dostęp 2021-11-19]. (pol.).
- ↑ Microletta Concept: „Vereint Modernität mit Retro-Charme“. [dostęp 2021-11-19]. (niem.).