Siedziba przedsiębiorstwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Siedziba przedsiębiorstwa – miejsce położenia przedsiębiorstwa wskazane w koncesji, zezwoleniu lub zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej albo w rejestrze przedsiębiorców, a w razie niedopełnienia tych obowiązków albo gdy działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładumiejsce zamieszkania osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą. W przypadku spółek cywilnych osób fizycznych – siedzibę spółki, a jeśli nie można ustalić siedziby spółki – miejsce zamieszkania jednego ze wspólników[1].

Według Rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. miejscem siedziby działalności gospodarczej podatnika jest miejsce, w którym wykonywane są funkcje naczelnego zarządu przedsiębiorstwa[2].

Według Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. za adres siedziby osoby prawnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej przyjmuje się adres siedziby organu zarządzającego, a w przypadku osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą – wskazany przez osobę adres prowadzenia działalności gospodarczej, a w razie braku możliwości takiego wskazania – miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. z 2003  r. nr 152 , poz. 1475).
  2. Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (CELEX: 32011R0282).
  3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 27 lipca 1999 r. w sprawie sposobu i metodologii prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej, w tym wzorów wniosków, ankiet i zaświadczeń, oraz szczegółowych warunków i trybu współdziałania służb statystyki publicznej z innymi organami prowadzącymi urzędowe rejestry i systemy informacyjne administracji publicznej (Dz.U. z 1999 r. nr 69, poz. 763).