Miejscowy plan odbudowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Miejscowy plan odbudowy (MPO) – akt prawa miejscowego przyjmowany w formie uchwały rady gminy, określający granice zewnętrzne gruntów przeznaczonych do odbudowy obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku osunięcia ziemi.

Ustala przeznaczenie terenu, zasady i warunki wydzielania nowych działek budowlanych, sposób zagospodarowania i warunki zabudowy terenu, linie zabudowy, gabaryty obiektów budowlanych i wskaźniki intensywności zabudowy, zasady przebudowy lub budowy obiektów liniowych, które należą do zadań własnych gminy, sposób zaopatrzenia w wodę i energię elektryczną oraz odprowadzania ścieków, zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu kulturowego.

Treść i forma planu miejscowego[edytuj | edytuj kod]

Miejscowy plan odbudowy składa się z części:

  • tekstowej – uchwała
  • graficznej – załącznik do uchwały.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ustawa z dnia 11 sierpnia 2001 r. o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu (Dz.U. z 2020 r. poz. 764)
  • Ustawa z dnia 6 sierpnia 2010 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach odbudowy, remontów i rozbiórek obiektów budowlanych zniszczonych lub uszkodzonych w wyniku działania żywiołu oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2010 r. nr 149, poz. 996)