Mikałaj Jakouczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikałaj Jakouczyk
Мікалай Якоўчык
Pełne imię i nazwisko

Mikałaj Sciapanawicz Jakouczyk

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 16 grudnia 1998
do 21 listopada 2000

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 16 grudnia 1998 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Agrarna, frakcja agrariuszy

Następca

wybory nie odbyły się

Mikałaj Sciapanawicz Jakouczyk (biał. Мікалай Сцяпанавіч Якоўчык[a], ros. Николай Степанович Яковчик, Nikołaj Stiepanowicz Jakowczik) – białoruski polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1998–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1995 roku mieszkał we wsi Zakoziel w rejonie drohiczyńskim. Pełnił funkcję dyrektora sowchozu „Zakozielski” w rejonie drohiczyńskim, był członkiem Partii Agrarnej. W pierwszej turze wyborów parlamentarnych 14 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Antopolskiego Okręgu Wyborczego Nr 17[1]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[2]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Budżetu, Podatków, Banków i Finansów[3]. Należał do frakcji agrariuszy. 1 kwietnia został członkiem stałej delegacji Rady do Zgromadzenia Północnoatlantyckiego[4]. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Republiki Kazachstanu[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku nie został jednak wybrany przez prezydenta do pierwotnego składu utworzonej przez niego Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji. 16 grudnia 1998 roku, w związku z wygaśnięciem mandatów dwóch deputowanych do Izby, został włączony do grona deputowanych tego organu[6]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Мікалай Сьцяпанавіч Якоўчык (czyt. Mikałaj Ściapanawicz Jakouczyk).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь, выбраных 14 мая 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2019-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-17)]. (biał.).
  2. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
  3. С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №37-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-19)]. (ros.).
  4. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 1 апреля 1996 г. №179-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-04-01. [dostęp 2019-09-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)]. (ros.).
  5. С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-29)]. (ros.).
  6. А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
  7. М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).