Minucje
Minucje (łac. minutiae – drobiazgi) – gatunek literatury sowizdrzalskiej[1], w literaturze staropolskiej[2] są to kalendarze z przepowiedniami lub prognozami meteorologicznymi[2] zawierające cechy parodii[2]. Pisany były prozą lub wierszem[2]. Z pierwszego wydawnictwa tego typu (z 1516[potrzebny przypis]) zachowały się tylko fragmenty. Dużą popularnością cieszyły się wydawane przez Akademię Krakowską kalendarze zawierające przepowiednie astrologiczne. Z początkiem XVII wieku ukazywały się również kalendarzyki polityczne, które wypełniano ciekawymi artykułami historycznymi, politycznymi i wychowawczymi. Pojawiły się także roczne kalendarze gospodarcze, pełne powiedzonek i przysłów.
Przykład: Dworskie minucje nowe sowizrzałowe, przez autora Starego Maurycjusza Trzyprztyckiego, na każdy rok służące...[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ minucje. leksykony.interia.pl. [dostęp 2015-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
- ↑ a b c d Minucje – WIEM, darmowa encyklopedia. [dostęp 2009-08-10].
- ↑ Kamila Kłodzińska, Katalog kalendarzy od XVI do XVIII w. w zbiorach Biblioteki Kórnickiej, Stefan Weyman (red.), „Pamiętnik Biblioteki Kórnickiej”, Z. 8, Biblioteka Kórnicka; Zakład Narodowy im. Ossolińskich, s. 177,188.