Mięguszowiecki Potok
 Mięguszowiecki Potok przy czerwonym szlaku turystycznym | |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Potok | |
| Źródło | |
| Miejsce | Połączenie Żabiego Potoku i Hińczowego Potoku |
| Wysokość |
ok. 1545 m |
| Ujście | |
| Recypient | Poprad |
| Wysokość |
ok. 1300 m |
Mięguszowiecki Potok (słow. Hincov potok) – potok płynący Doliną Mięguszowiecką w słowackich Tatrach Wysokich. Powstaje w środkowej części tej doliny, na wysokości ok. 1545 m n.p.m. z połączenia Hińczowego Potoku z Żabim Potokiem Mięguszowieckim. W dolnej części doliny, na wysokości ok. 1300 m łączy się z potokiem Krupa wypływającym z Popradzkiego Stawu, dając początek rzece Poprad.
Średni całoroczny przepływ w Mięguszowieckim Potoku wynosi 500 l/s i jest bardzo zmienny; w czerwcu wynosi średnio 1300 l/s, pod koniec zimy spada do 85 l/s.
W literaturze słowackiej, a także niemieckiej i węgierskiej zwykle nie wyróżnia się tego potoku. Uważa się go za dolną część Hińczowego Potoku.
Mięguszowiecki Potok jest zarybiony. Pstrągi występują w całym jego biegu, a nawet wyżej, w Żabim Potoku aż do wysokości 1560 m n.p.m. – jest to najwyższy naturalny zasięg pstrąga w Tatrach.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wyd. Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.