Przejdź do zawartości

Miękkoster rdzawogardły

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miękkoster rdzawogardły
Thripophaga amacurensis
Hilty, Ascanio & Whittaker, 2013
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

tyrankowce

Rodzina

garncarzowate

Podrodzina

ogończyki

Rodzaj

Thripophaga

Gatunek

miękkoster rdzawogardły

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Miękkoster rdzawogardły[2] (Thripophaga amacurensis) – gatunek małego ptaka z rodziny garncarzowatych (Furnariidae). Opisany po raz pierwszy w roku 2013. Występuje endemicznie w północno-wschodniej Wenezueli. Zagrożony wyginięciem.

Po raz pierwszy gatunek zaobserwowano 26 października 2004 roku. Zarówno morfologią jak i behawiorem do miękkostera rdzawogardłego najbardziej podobny jest miękkoster żółtooki (T. cherriei), z którym jest najbliżej spokrewniony. Gatunki te dzieli w zasięgu występowania około 1000 km; różnią się także nieznacznie wyglądem, liczbą sterówek, wymiarami oraz pieśnią. Nazwa gatunkowa amacurensis pochodzi od słowa amacuro, które w języku ludu Warao oznacza mniej więcej „kołdrę rzek”.

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Gatunek znany z czterech stanowisk w południowej części delty rzeki Orinoko w Wenezueli (region Delta Amacuro), na wysokości około 35 m n.p.m. Zasięg występowania szacowany na 32–48 km². Środowisko życia stanowią sezonowo podmokłe lasy z małymi bagnami, regiony gdzie współwystępują las i sawanna, a także sezonowo podmokłe sawanny; wszystkie typy zamieszkiwanego habitatu na zasięgu występowania są wolne od działalności ludzkiej.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Wierzch głowy ciemnobrązowy w brązoworudawe paski. Dziób ciemnoszary, dolna szczęka u nasady jaśniejsza. Wąs jaśniejszy. Gardło i broda rude. Tęczówki czerwonawe. Pierś brązowa w jasnopomarańczowe plamki, tym rzadsze im dalej w tył. Kark upierzony podobnie jak głowa. Kuper, pokrywy nadogonowe oraz sterówki w liczbie 12 cynamonoworude. Zewnętrzna chorągiewka lotek cynamonoworudobrązowa, jednak bliżej ciemnej stosiny szarawa; zewnętrzna część chorągiewki szara. Pokrywy skrzydłowe duże II rzędu oraz I rzędu o podobnym wzorze, co lotki; pozostała część pokryw skrzydłowych brązowa. Pokrywy podskrzydłowe cynamonowoczerwonawe. Nogi szare. Osobniki młodociane odróżnia jasna tęczówka.

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 2022 roku uznaje miękkostera rdzawogardłego za gatunek narażony na wyginięcie (VU – vulnerable); wcześniej, od 2016 był klasyfikowany jako gatunek zagrożony (EN – endangered). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale nie jest duża, biorąc pod uwagę ograniczony zasięg występowania. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy. Głównym zagrożeniem dla gatunku jest wylesianie mające miejsce w zachodniej części zasięgu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Thripophaga amacurensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  2. Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Synallaxinae de Selys-Longchamps, 1839 (1836) - ogończyki (wersja: 2020-09-23). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Steven L. Hilty, David Ascanio & Andrew Whittaker. A New Species of Softtail (Furnariidae: Thripophaga) from the Delta of the Orinoco River in Venezuela. „The Condor”. 115, s. 143–154, 2013. University of California Press. DOI: 10.1525/cond.2012.110212. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]