Przejdź do zawartości

Możliwości eksploatacji Merkurego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Merkury
Okolice jednego z biegunów Merkurego. Przypuszcza się, że jasne plamy to lód ukryty w permanentnie zacienionych kraterach.

Merkury jest jednym z proponowanych celów kolonizacji Kosmosu.

Warunki i zasoby

[edytuj | edytuj kod]
  • Merkury, podobnie jak Księżyc, posiada szczątkową atmosferę, w związku z czym można zastosować technologię podobną do wykorzystanej w kolonizacji Księżyca.
  • Merkury posiada magnetosferę, która jest dostatecznie silna, by chronić przynajmniej niektóre obszary na powierzchni planety przed wiatrem słonecznym[1].
  • Pomimo że powierzchnia Merkurego w okolicach równika rozgrzewa się nawet do 700 K (430 °C), co przekracza temperaturę topnienia ołowiu, temperatura w pobliżu biegunów jest znacznie niższa i podlega mniejszym wahaniom w ciągu doby. W dodatku w tamtejszych kraterach może być ukryty lód[2].
  • Możliwości pozyskiwania energii słonecznej są na Merkurym większe niż na jakiejkolwiek innej planecie układu. Stała słoneczna dla średniej odległości Merkurego od Słońca wynosi 9,13 kW/m², czyli około 6,5 raza więcej niż dla Ziemi. Nachylenie płaszczyzny równika do płaszczyzny orbity jest bardzo małe, w związku z czym w pobliżu biegunów mogą występować miejsca całodobowo oświetlone przez Słońce[3]. Zaproponowano gromadzenie energii słonecznej i przekształcanie jej do formy użytecznej później dla napędów międzygwiezdnych[4].
  • Przypuszcza się, że na Merkurym mogą być zlokalizowane duże pokłady 3He, izotopu helu, który w reakcji termojądrowej stanowiłby dobre źródło czystej energii jądrowej. Merkury może też posiadać bogate złoża rud żelaza i krzemianów magnezu[5].
  • Grawitacja Merkurego jest ponad dwukrotnie większa niż grawitacja Księżyca i porównywalna z grawitacją Marsa. Wynosi ona[3] ok. (gdzie symbolem oznaczono normalne przyspieszenie ziemskie).

Przewidywane trudności

[edytuj | edytuj kod]

Szczątkowa atmosfera, bliskość Słońca i długa doba merkuriańska równa 176 dób ziemskich stanowią duże wyzwanie w kwestii zapewnienia warunków do życia kolonistom. Stała kolonia niemal na pewno musiałaby być zlokalizowana w pobliżu jednego z biegunów, ale podczas długiej nocy kolonie mogłyby funkcjonować także w pozostałych rejonach planety. Przypuszczalnie lekkie pierwiastki niezbędne dla życia człowieka musiałyby być importowane.

Silne pole grawitacyjne Słońca ogranicza możliwości podróży z i na Merkurego. Wykorzystując pole grawitacyjne Wenus i przy użyciu dostępnych dziś napędów można dotrzeć z Ziemi na Merkurego w czasie 6 lat. Do lotów z Merkurego można by wykorzystać żaglowce słoneczne, ale technologia taka nie jest jeszcze opracowana.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mercury’s Magnetosphere Fends Off Solar Wind. Science Daily. [dostęp 2009-04-20].
  2. Ice on Mercury. NASA. [dostęp 2009-04-04].
  3. a b Mercury Fact Sheet. NASA. [dostęp 2009-04-04].
  4. Analog, September 1986.
  5. Eric H. Christiansen and W. Kenneth Hamblin, „Exploring the Planets”, 2nd ed.; Prentice Hall, 1995, p. 133.