Mojżesz (Kasprowicz)

Domenico Fetti, Mojżesz przed krzewem gorejącym

Mojżesz – cykl sonetów Jana Kasprowicza należący do dłuższego cyklu Z motywów biblijnych. Utwór jest poświęcony osobie żydowskiego prawodawcy Mojżesza, który wyzwolił swój naród z niewoli egipskiej, przeprowadził go w cudowny sposób przez Morze Czerwone i pustynię i doprowadził do Ziemi Obiecanej. Cykl składa się z ośmiu utworów poprzedzonych mottami z Pięcioksięgu Mojżeszowego. Sonety są pisane jedenastozgłoskowcem. Rymują się abba abba cdc dcd, abba abba cdd ece, abba abba cdd cee, abba abba cdc dee i abba abba cde cde.

U stóp cysterny, wsparty o jej kraniec,

Kiedy południe żywym ogniem pali,

W cieniu kokosów i w powiewie fali

Chłodzi swe ciało i swą myśl, wygnaniec.

I, zapatrzony w drżących blasków taniec,

Co przez liść cisną w słonecznej się dali,

Zda się sam płonąć: snać mu głąb krysztali

Przeczucie szczęścia, złotych skier kaganiec.

Wtem go z marzenia zbudzi rozgwar głośny:

Dziewki, pragnące napoić swe trzody,

Ciżba pastuchów odgania od wody...

I wstanie, gromiąc kłótliwych nie w porę,

Napełni żłoby, a za czyn miłosny

Bierze w nagrodę uroczą Seforę...