Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej
Спасо-Каменный монастырь
Distinctive emblem for cultural property.svg nr rej. 3510174000[1] z 1960
Widok monasteru w 1909. Po prawej stronie sobór Przemienienia Pańskiego
Widok monasteru w 1909. Po prawej stronie sobór Przemienienia Pańskiego
Państwo  Rosja
Miejscowość Wyspa Kamienna
Kościół Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia Eparchia wołogodzka i wielkoustiuska
Klauzura nie
Typ monasteru męski
Obiekty sakralne
Sobór Sobór Przemienienia Pańskiego
Cerkiew Cerkiew Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek”
Styl ruski
Data budowy poł. XIII w.
Data zamknięcia 1925
Data zburzenia po 1925
Położenie na mapie obwodu wołogodzkiego
Mapa lokalizacyjna obwodu wołogodzkiego
Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej
Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej
Położenie na mapie Rosji
Mapa lokalizacyjna Rosji
Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej
Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej
Ziemia 59°42′00″N 39°30′00″E/59,700000 39,500000
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Monaster Przemienienia Pańskiego na Wyspie Kamiennej – nieczynny prawosławny męski klasztor na Wyspie Kamiennej na Jeziorze Kubieńskim.

Według tradycji klasztor został założony w połowie XIII stulecia przez księcia Gleba Biełozierskiego, który pragnął w ten sposób upamiętnić swoje ocalenie – na Wyspie Kamiennej schronił się przed burzą, jaka zaskoczyła go na jeziorze. Między XV a XVII wiekiem do monasteru niejednokrotnie trafiały osoby popadające w niełaskę u władców Rosji[2]. W tych okolicznościach w klasztorze został uwięziony były metropolita moskiewski Warłaam[3] oraz ks. Joann Nieronow, jaki znalazł się w konflikcie z patriarchą Nikonem[4]. W 1481 powstał główny sobór monasterski pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego, z trzema ołtarzami: Wszystkich Świętych Wołogodzkich i św. Jana Chrzciciela w części górnej oraz Trzech Świętych Hierarchów (urządzony w 1850) w dolnej[5]. Kolejna cerkiew klasztorna pod wezwaniem Ikony Matki Bożej „Ukój Mój Smutek” powstała w 1543. Znajdowała się ona na niższej kondygnacji dzwonnicy przylegającej do refektarza klasztornego[6].

Wyspa Kamienna w 2013

W 1774 monaster został zamknięty, jednak w 1801 car Paweł I polecił jego reaktywację pod zmienioną nazwą Bieławińskiej Pustelni Przemienienia Pańskiego. Do pierwotnej nazwy wspólnota wróciła w 1892[2]. Klasztor został zlikwidowany w 1925 i zaadaptowany na kolonię dla niepełnoletnich, następnie uległ zniszczeniu w czasie pożaru[2]. W 1930 wysadzono w powietrze sobór Przemienienia Pańskiego w celu pozyskania cegieł[5].

Po upadku ZSRR zainicjowana została odbudowa monasteru[2]. W 1998 na jego terenie wzniesiono drewnianą kaplicę Wszystkich Świętych Wołogodzkich[7].

Przypisy

  1. ↑ Strona rejestru.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Спасо-Каменный монастырь.
  3. ↑ ДАНИИЛ
  4. ↑ Łobaczew S.: Patriarch Nikon. Petersburg: Isskustwo SPB, 2003, s. 119–121 i 123. ISBN 5-210-01561-0.
  5. ↑ 5,0 5,1 Собор Преображения Господня в Спасо-Каменном монастыре.
  6. ↑ Церковь Иконы Божией Матери Утоли Моя Печали в Спасо-Каменном монастыре.
  7. ↑ Часовня Всех Святых Вологодских в Спасо-Каменном монастыре.
Źródło: „http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Monaster_Przemienienia_Pańskiego_na_Wyspie_Kamiennej&oldid=39696087”