Monaster Zaśnięcia Matki Bożej w Orszy
54°30′09″N 30°25′05″E/54,502500 30,418056 Cerkiew św. Eliasza w Orszy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Kościół | |
| Eparchia | |
| Klauzura |
nie |
| Typ monasteru |
żeński |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew | |
| Cerkiew |
Zaśnięcia Matki Bożej |
| Materiał budowlany | |
| Data budowy |
1631 |
| Data zamknięcia |
lata 20. XX wieku |
| Data zburzenia |
lata 50. XX wieku |
| Data reaktywacji |
2006 |
Położenie na mapie Orszy  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
| 54°30′09″N 30°25′05″E/54,502500 30,418056
| |
Monaster Zaśnięcia Matki Bożej – żeński klasztor prawosławny w Orszy, w jurysdykcji eparchii witebskiej i orszańskiej Egzarchatu Białoruskiego.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Klasztor powstał w 1631[1]. Należał do grupy prawosławnych wspólnot monastycznych podlegających monasterowi Trójcy Świętej w Słucku[2]. Początkowo klasztor był drewniany, w 1655 na jego terenie został wzniesiony sobór Zaśnięcia Matki Bożej, a w 1691 – cerkiew Narodzenia Matki Bożej. Monaster funkcjonował nieprzerwanie do lat 20. XX wieku, gdy został zamknięty i zaadaptowany na magazyn. Jeszcze w czasie II wojny światowej dla wiernych otwarty został sobór Zaśnięcia Matki Bożej, jednak w latach 50. XX wieku cały kompleks zabudowań został zniszczony. Na jego miejscu znajduje się od tego momentu osiedle mieszkaniowe[1].
W 1996 w Orszy ponownie powstała żeńska wspólnota mnisza pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Bożej. Jej siedzibą jest budynek przy dziewiętnastowiecznej cerkwi św. Eliasza. W 2006 w monasterze otwarto drugą cerkiew pod tym samym wezwaniem, co klasztor[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Успенский женский монастырь. [dostęp 2012-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-15)].
- ↑ Pawluczuk U. A.: Życie monastyczne w II Rzeczypospolitej. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2007, s. 27. ISBN 978-83-7431-127-4.