Monaster św. Atanazego w Mołodze
Widok monasteru przed rewolucją październikową | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Kościół | |
Rodzaj klasztoru |
żeński |
Eparchia | |
Klauzura |
nie |
Obiekty sakralne | |
Cerkiew |
Trójcy Świętej |
Cerkiew |
Zesłania Ducha Świętego |
Cerkiew |
Zaśnięcia Matki Bożej |
Data budowy |
XV w. |
Data zamknięcia |
3 stycznia 1930 |
Data zburzenia |
lata 40. XX wieku |
Data reaktywacji |
nie reaktywowany |
Położenie na mapie obwodu jarosławskiego | |
Położenie na mapie Rosji | |
58°11′00″N 38°26′00″E/58,183333 38,433333 |
Monaster św. Atanazego – nieistniejący klasztor prawosławny położony w okolicach miasta Mołoga, zatopiony w latach 40. XX wieku wodami Zbiornika Rybińskiego.
Monaster po raz pierwszy jest wzmiankowany w źródłach pisanych w 1509 jako męska wspólnota monastyczna[1]. Istnieją jednak źródła wskazujące na jego powstanie już w XV stuleciu[2]. Monaster był filią klasztoru Zmartwychwstania Pańskiego w Ugliczu[2]. W XVIII w. własnością monasteru było 1871 gospodarstw chłopskich[1]. Wspólnota została zlikwidowana w 1764 z powodu złej kondycji finansowej (być może wywołanej przejęciem przez państwo części wcześniejszych majątków monasterskich)[2]; cerkiew klasztorna przejęła funkcje parafialnej[1]. W 1795 monaster został reaktywowany jako żeński. Najcenniejszym obiektem kultu przechowywanym na jego terenie była jedna z kopii Tichwińskiej Ikony Matki Bożej[1].
Według opisu z II połowy XIX wieku kompleks zabudowań monasterskich składał się z trzech świątyń: Trójcy Świętej, Zesłania Ducha Świętego i Zaśnięcia Matki Bożej, wzniesionych odpowiednio w 1788, 1826 i 1840[2].
Po rewolucji październikowej klasztor pozostawał czynny do 3 stycznia 1930. Jak wspominał żyjący w monasterze późniejszy starzec Paweł (Gruzdiew), po Świętej Liturgii wszyscy obecni w klasztorze zostali z niego wypędzeni siłą, zaś dzwony w cerkwiach zniszczone[3].
Klasztor został w całości zalany wodami Zbiornika Rybińskiego w latach 40. XX wieku[1].