Montagu Stopford (generał)

Montagu George North Stopford
Monty
	generał
Data i miejsce urodzenia	16 listopada 1892 ; Londyn
Data i miejsce śmierci	10 marca 1971 ; Chipping Norton
	Przebieg służby
Lata służby	1911–1949
Siły zbrojne	British Army
Stanowiska	dowódca:; 17 Brygady Piechoty,; 56 Londyńskiej Dywizji Piechoty,; XII Korpusu,; XXXIII Korpusu Indyjskiego,; 12 Armii,; South East Asia Command,; Northern Command,; Brygady Strzeleckiej
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; II wojna światowa kampania francuska; kampania birmańska;
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2020-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Montagu George North Stopford (ur. 16 listopada 1892, zm. 10 marca 1971) – brytyjski wojskowy, najstarszy syn pułkownika Lionela Stopforda (wnuka 3. hrabiego Courtown) i Mabel Mackenzie, córki George’a Mackenzie'ego.

Wykształcenie odebrał w Wellington College oraz w Royal Military College w Sandhurst. Brał udział w walkach I wojny światowej. Został wymieniony w rozkazie dziennym i odznaczony Military Cross w 1917 r. Podczas II wojny światowej dowodził 17 Brygadą Piechoty, wchodzącą w skład Brytyjskich Sił Ekspedycyjnego we Francji. Brał udział w kampanii francuskiej 1940 r. Został wówczas odznaczony Orderem Wybitnej Służby. W latach 1940–1941 dowodził 56 Londyńską Dywizją Piechoty. W 1942 r. został kawalerem Orderu Łaźni. W latach 1942–1943 dowodził XII Korpusem, a w latach 1943–1945 indyjskim XXXIII Korpusem. W 1944 r. został kawalerem Krzyża Komandorskiego Orderu Imperium Brytyjskiego, a w 1945 r. amerykańską Legią Zasługi.

Po wojnie stanął na czele 12 Armii w Birmie. W 1946 r. objął dowodzenie nad całością alianckich sił lądowych w Holenderskich Indiach Wschodnich. W latach 1946–1947 dowodził South East Asia Command. W 1947 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Łaźni. W latach 1947–1949 dowodził Northern Command. Równocześnie był adiutantem generalny króla Jerzego VI. W 1948 r. został kawalerem Krzyża Wielkiego Orderu Łaźni. Służbę wojskową zakończył w 1949 r. jako generał Brygady Strzelców. W 1962 r. został zastępcą Lorda Namiestnika Oxfordshire.

12 kwietnia 1921 r. poślubił Dorothy Deare (1892 – 4 października 1982), córkę podpułkownika Henry’ego Deare'a i Grace Combe; nie mieli dzieci.