Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moramid
|
|
| Nazewnictwo
|
|
|
| Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
4-[3,3-difenylo-2-metylo-4-okso-4-(1-pirolidynylo)butylo]morfolina
|
|
| Ogólne informacje
|
| Wzór sumaryczny
|
C25H32N2O2
|
| Masa molowa
|
392,53 g/mol
|
| Identyfikacja
|
| Numer CAS
|
545-59-5
|
| PubChem
|
9648
|
| SMILES
|
CC(CN1CCOCC1)C(C2=CC=CC=C2)(C3=CC=CC=C3)C(=O)N4CCCC4
|
|
| InChI
|
InChI=1S/C25H32N2O2/c1-21(20-26-16-18-29-19-17-26)25(22-10-4-2-5-11-22,23-12-6-3-7-13-23)24(28)27-14-8-9-15-27/h2-7,10-13,21H,8-9,14-20H2,1H3
|
| InChIKey
|
INUNXTSAACVKJS-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
|
|
| Klasyfikacja medyczna
|
| Legalność w Polsce
|
środek odurzający grupy I-N
|
Moramid – organiczny związek chemiczny stosowany jako syntetyczny lek opioidowy. Objęty jest Jednolitą konwencją o środkach odurzających z 1961 roku (wykaz I)[1]. W Polsce jest ujęty w grupie I-N Ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii[2]. Ma dwa stereoizomery – lewomoramid (nieaktywny, ale również objęty kontrolą) i dekstromoramid (aktywny farmakologicznie, dostępny handlowo pod nazwą Palfium). Mieszanina racemiczna określana jest jako racemoramid.
