Przejdź do zawartości

Morze mgieł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Morze mgieł we Francji, w Dolinie Savoureuse
Wschód słońca z „Chatki Puchatka” w Bieszczadach

„Morze mgieł”, „morze chmur”[1] – zjawisko zachodzące w górskich dolinach i kotlinach, szczególnie rankiem lub wieczorem[1], spowodowane inwersyjnym rozkładem temperatury powietrza[2]. Ze szczytów górskich można zobaczyć rozległą i pofalowaną górną powierzchnię chmur (najczęściej Stratus i Stratocumulus) lub mgły (zarówno mgła, jak i chmura są zawiesiną drobnych kropelek wody, przy czym mgła dotyka gruntu, a chmura jest zawieszona nad nim)[1]. Niskie chmury warstwowe i mgły dolinne powstają przy bezchmurnej pogodzie, kiedy z zacienionego, wychłodzonego dna doliny wypromieniowane jest ciepło. Mogą też utworzyć się kiedy z wierzchowiny lub górnej części stoków spłynie zimne powietrze[1]. W Polsce zjawisko „morza mgieł” występuje od późnej jesieni do wczesnej wiosny[3].

W Polsce często zachodzi między innymi w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej, urozmaicając widoki z Babiej Góry, Gorców czy Tatr[2][3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Dorota Matuszko, Chmury jako element krajobrazu [online], s. 141 (pol.).
  2. a b Ewelina Mocior i inni, Efemeryczny krajobraz wschodu słońca jako czynnik motywujący turystów do nocnych wejść na Babią Górę, „Problemy Ekologii Krajobrazu”, 34, s. 204, ISSN 1899-3850 (pol.).
  3. a b Natalia Tokarczyk, Znaczenie górnoreglowych polan dla turystyki w Gorcach, „Folia Turistica”, 26, 2012, s. 139, ISSN 2353-5962 (pol.).