Moskwa 2042

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Moskwa 2042
Москва 2042
ilustracja
Autor

Władimir Wojnowicz

Typ utworu

Antyutopia, Satyra polityczna

Wydanie oryginalne
Miejsce wydania

Związek Radziecki

Język

rosyjski

Data wydania

1986

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

1992

Wydawca

Państwowy Instytut Wydawniczy

Przekład

Henryka Broniatowska (pierwsze tłumaczenie)

Moskwa 2042 (ros. Москва 2042) – powieść antyutopijna Władimira Wojnowicza, opublikowana po raz pierwszy w 1986.

Powieść, napisana na kilka lat przed upadkiem ZSRR, ukazuje w tonie satyrycznym wady jego ustroju.

Fabuła[edytuj | edytuj kod]

Główny bohater książki – dysydent polityczny, alter ego autora – udaje się w przyszłość, aby zobaczyć, w jakim kierunku rozwinął się system komunistyczny. Po przewrocie, nazwanym „Wielką Rewolucją Sierpniową”, władze obejmuje grupa generałów na czele z nowym przywódcą Genialissimusem. Obowiązujący system, w przeciwieństwie do wcześniejszych koncepcji komunizmu, nie ma charakteru ogólnoświatowego czy wewnątrzpaństwowego. Przywódca ograniczył się do stworzenia utopijnego socjalizmu w jednym mieście, Moskwie. System ten to hybryda, łącząca wszystko to, co wydaje się być najlepsze w różnych nurtach socjalizmu i komunizmu.

Pierwsze wrażenia z pobytu w mieście wzbudzają podziw w bohaterze. Miasto stworzone przez Genialissimusa oraz jego generałów wydaje się być pozbawione wad. Jednak z biegiem czasu bohater dostrzega, że to tylko fasadowość i wyrafinowana gra pozorów. W rzeczywistości w mieście panuje nierówność, absurd i groteska. Podstawowa zasada zakłada, że to co podstawowe jest wtórne, a to co wtórne jest podstawowe. W życiu codziennym sprowadza się to do obowiązkowego zdawania „produktu wtórnego”, bez którego nie można otrzymać pożywienia. Ponadto wszelka myśl i działanie ludzkie ma służyć Genialissimusowi, co oznacza całkowitą marginalizację wolnej twórczości. Dodatkowo nad „bezpieczeństwem” obywateli czuwa aparat bezpieczeństwa Ubew, który został w całości zinfiltrowany przez wywiad USA.

Stworzony system nie wytrzymuje próby czasu, a w wyniku przewrotu władzę przejmuje reakcjonista Sim Karnawałow (pierwowzorem jest Aleksandr Sołżenicyn), który ogłasza się Imperatorem i dokonuje obalenia systemu komunistycznego.