Henryka Broniatowska

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henryka Broniatowska
Data i miejsce urodzenia

12 października 1920
Warszawa

Data i miejsce śmierci

26 kwietnia 2010
Warszawa

Zawód, zajęcie

tłumaczka, wydawca

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Grób Henryki Broniatowkiej na cmentarzu wojskowym na Powązkach

Henryka Broniatowska z d. Lewicka (ur. 12 października 1920 w Warszawie, zm. 26 kwietnia 2010 tamże[1]) – polska tłumaczka i wydawca.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W okresie II wojny światowej przebywała w ZSRR, od 1943 służyła w Ludowym Wojsku Polskim jako oficer polityczno-wychowawczy. W latach 1946-1947 była Dyrektorem Domu Propagandy PPR w Łodzi, następnie była pracownikiem Wydziału Propagandy KC PZPR. W ramach tej ostatniej funkcji nadzorowała powstanie Klubu Krzywego Koła, a w maju 1956 weszła w skład jego zarządu. Od 1958 do 1968 pracowała jako zastępca redaktora naczelnego wydawnictwa „Iskry”. Była także pracownikiem wydawnictw „Nasza Księgarnia” i Krajowej Agencji Wydawniczej. Była pomysłodawcą serii „Poczytaj mi mamo”, „Od Książeczki do Biblioteczki”, „Reportaż ze Znaczkiem Pocztowym”, „Szczęśliwa Siódemka”. Tłumaczyła literaturę rosyjskojęzyczną, była jedną z organizatorek Polskiej Sekcji IBBY. Należała do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W 1955 odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi[2]. Pochowana na wojskowych Powązkach (kwatera 41A-1-12)[3].

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Jej mężem był Mieczysław Broniatowski (1912-1989) - polski polityk komunistyczny, uczestnik wojny domowej w Hiszpanii (dąbrowszczak), szef Wydziału Personalnego w Zarządzie Politycznym sztabu 1 Polskiej Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, dyrektor Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi, pułkownik MO - funkcjonariusz Służby Bezpieczeństwa PRL. Ich synami są: Karol Broniatowski (ur. 1945) - polski rzeźbiarz i Michał Broniatowski - dziennikarz i menedżer medialny[1].

Twórczość przekładowa[edytuj | edytuj kod]

  • Gawriił Trojepolski Kariera Karluka: powieść po trosze satyryczna (1960)
  • Siergiej Woskriesienski Zatoka Kulawego Niedźwiedzia (1961)
  • Georgij Gulia Kasztanowy dom: pamiętnik młodej nauczycielki (1962)
  • Jurij Sotnik Nieudana przygoda (1963)
  • Sergiusz Załygin Nad Irtyszem (1966)
  • Ilia Zwieriew Ona i on: z kroniki rodzinnej (1967)
  • Sergiej Załygin Słony parów (1970)
  • Aleksander Aronow Pasażer na gapę (1971)
  • Daniił Granin Miejsce pod pomnik (1972)
  • Borys Wasiliew Tak tu cicho o zmierzchu (1972)
  • Wil Lipatow Szara mysz; Lida Waraksina (1974)
  • Fazil Iskander Drzewo dzieciństwa (1975)
  • Akram Ajlisli Ludzie i drzewa (1976)
  • Daniił Granin Deszcz w obcym mieście (1976)
  • Gunārs Cirulis Nie wierzcie w bociany (1978)
  • Fazil Iskander W letni dzień (1979)
  • Irina Grekowa Katedra (1980)
  • Sergiej Załygin Komisja (1980)
  • Daniił Granin To dziwne życie... (1981)
  • Gunārs Cirulis Gościnne występy (1982)
  • Akram Ajlisli Pora kwiecistych sukien (1984)
  • Andriej Wozniesienski O (1985)
  • Daniił Granin Pejzaż (1987)
  • Radij Pogodin Ból (1987)
  • Arczył Sułakauri Przygody Sałamury (1987)
  • Juozas Baltušis Saga o Juzasie (1989)
  • Władimir Wojnowicz Moskwa 2042 (1992)
  • Władimir Maksimow Spojrzenie w otchłań (1993)
  • Anatolij Azolski Komórka (2003)
  • Władimir Maksimow Wędrowanie ku śmierci (2003)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Henryka Broniatowska [online], geni_family_tree [dostęp 2019-11-02] (pol.).
  2. ↑ monitorpolski.gov.pl/mp/1956/s/13/153/M1956013015301.pdf
  3. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - warszawskie cmentarze
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henryka_Broniatowska&oldid=71771680”