Mostek termiczny
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mostek termiczny (mostek cieplny)[1] – część obudowy budynku, w której jednolity opór cieplny jest znacznie zmiejszony przez:
- całkowite lub częściowe przebicie obudowy budynku przez materiały o innym współczynniku przewodzenia ciepła
- zmianę grubości warstw materiałów
- różnicę między wewnętrznymi i zewnętrznymi powierzchniami przegród, jaka występuje w połączeniach ściana/podłoga/sufit.
W praktyce nie jest możliwe wyeliminowanie mostków cieplnych. Jednak błędne zaprojektowanie lub wadliwe wykonanie detali budynku jest przyczyną obniżenia temperatury wewnętrznej powierzchni przegrody w miejscu ich występowania, co prowadzi do powiększonych strat ciepła, zawilgocenia wnętrz i powstawania pleśni.
Projektant jest zobowiązany[2] do uwzględnienia wpływu mostków termicznych w bilansie cieplnym budynku oraz ograniczenie stopnia ich oddziaływania (współczynnik fRsi)[3].
Podział mostków termicznych:
- ze względu na przyczynę zaistnienia
- konstrukcyjne - niejednorodność budowy przegrody
- geometryczne - np. narożniki
- ze względu na zakres oddziaływania
- punktowe - w niewielkim obszarze występuje wyższa przewodność cieplna np. przebicie termoizolacji
- liniowe - powstają, gdy na pewnym obszarze brakuje termoizolacji lub ma ona zmniejszoną grubość, albo w przypadku jej nieciągłości
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Mostki cieplne. Dolinka ekologiczna, 2008-11-13. [dostęp 2014-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu].
Przypisy
- ↑ PN-EN ISO 10211-1 Mostki cieplne w budynkach. Obliczanie strumieni cieplnych i temperatury powierzchni. Część 1:Metody ogólne
- ↑ Dz. U. z 2013 r. Nr 0, poz. 1409 Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane
- ↑ Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie(z późniejszymi zmianami)- Załącznik
