Mostek termiczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rozkład temperatury wokół mostka cieplnego

Mostek termiczny (mostek cieplny) – część obudowy budynku, której opór cieplny jest znacznie zmniejszony przez:[1]

  • całkowite lub częściowe przebicie obudowy budynku przez materiały o innym współczynniku przewodzenia ciepła
  • zmianę grubości warstw materiałów
  • różnicę między wewnętrznymi i zewnętrznymi powierzchniami przegród, jaka występuje w połączeniach ściana/podłoga/sufit.

W praktyce nie jest możliwe wyeliminowanie mostków cieplnych. Jednak błędne zaprojektowanie lub wadliwe wykonanie detali budynku jest przyczyną obniżenia temperatury wewnętrznej powierzchni przegrody w miejscu ich występowania, co prowadzi do powiększonych strat ciepła, zawilgocenia wnętrz i powstawania pleśni.

Projektant jest zobowiązany[2] do uwzględnienia wpływu mostków termicznych w bilansie cieplnym budynku oraz ograniczenie stopnia ich oddziaływania (współczynnik fRsi)[3].

Podział mostków termicznych:

  • ze względu na przyczynę zaistnienia
    • konstrukcyjne - niejednorodność budowy przegrody
    • geometryczne - np. narożniki
  • ze względu na zakres oddziaływania
    • punktowe - w niewielkim obszarze występuje wyższa przewodność cieplna np. przebicie termoizolacji
    • liniowe - powstają, gdy na pewnym obszarze brakuje termoizolacji lub ma ona zmniejszoną grubość albo w przypadku jej nieciągłości

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. PN-EN ISO 10211-1 Mostki cieplne w budynkach. Obliczanie strumieni cieplnych i temperatury powierzchni. Część 1: Metody ogólne
  2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351)
  3. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2022 r. poz. 1225) - Załącznik


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]