Mowa eksploracyjna
Wygląd
Mowa eksploracyjna (ang. exploratory talk) – sposób komunikacji werbalnej, w którym mowa jest środkiem kierowania myśleniem[1]. Potocznie nazywana jest głośnym myśleniem[2], gdyż osoba wypowiadająca się w ten sposób nie ma z góry ustalonej odpowiedzi, którą chciałaby wyrazić, lecz raczej tworzy ją w trakcie wypowiadania się. Stąd cechuje się ona z jednej strony znacznym nieuporządkowaniem, ale z drugiej wiąże się z aktywizacją procesów poznawczych. Pojęcie mowy eksploracyjnej wprowadził do psychologii i pedagogiki Douglas Barnes, podkreślając jej kluczową funkcję w procesie uczenia się[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ D. Barnes, Nauczyciel i uczniowie. Od porozumiewania się do kształcenia, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1988, s. 29.
- ↑ D. Klus-Stańska, M. Nowicka, Sensy i bezsensy edukacji wczesnoszkolnej, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2005, s. 83
- ↑ Exploring Talk in School: Inspired by the Work of Douglas Barnes, pod red. N. Mercer, S. Hodgkinson, SAGE, 2008.