Mowa zależna (literatura)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mowa zależna (łac. oratio obliqua) – sposób przedstawiania słów postaci w utworze literackim. Charakteryzuje się on użyciem formy zdań podrzędnych w przytoczeniach, np.: Andrzej wielokrotnie mówił, że nie należy mieszać pojęć.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]