Muammer Aksoy
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1917 |
| Data i miejsce śmierci |
31 stycznia 1990 |
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo cywilne | |
| Alma Mater | |
Muammer Aksoy (ur. 1917 w İbradı, zm. 31 stycznia 1990 w Bahçelievlerze[1]) – turecki prawnik, polityk i dziennikarz, ofiara zamachu.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Był synem deputowanego do parlamentu osmańskiego Numana Aksoya[2]. W 1939 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Stambulskim, a w 1950 obronił pracę doktorską na uniwersytecie w Zurychu[2]. Po powrocie do Turcji pracował jako wykładowca prawa handlowego na Uniwersytecie Stambulskim, a następnie przeniósł się na Uniwersytet w Ankarze, gdzie został zatrudniony na stanowisku adiunkta. W 1957 przerwał karierę naukową i zajął się polityką, wstępując do Republikańskiej Partii Ludowej[2]. W 1960, po wojskowym zamachu stanu, Aksoy powrócił na uniwersytet, gdzie pracował na wydziale nauk politycznych, wykładał prawo konstytucyjne[2]. Był członkiem zespołu przygotowującego w 1961 projekt nowej konstytucji[2]. W 1963 uzyskał tytuł profesora[3]. W 1971 objął stanowisko redaktora naczelnego tygodnika politycznego Ortam. Aresztowany i uwięziony w 1971 przez wojsko, wkrótce został uniewinniony[3].
W 1977 uzyskał mandat w wyborach parlamentarnych. Był delegatem Turcji do Rady Europy. W latach 80. działał w organizacjach skupiających prawników tureckich. W 1989 założył Stowarzyszenie Myśli Kemalistowskiej, którego został przewodniczącym[3]. W tym czasie pisał felietony do lewicowego dziennika Cumhuriyet. Opowiadał się za świeckością państwa i nacjonalizacją zasobów naturalnych Turcji[3].
Okoliczności śmierci[edytuj | edytuj kod]
Muammer Aksoy mieszkał w Bahçelievler, nieopodal Ankary. Wieczorem, 31 stycznia 1990 w pobliżu swojego domu został zastrzelony przez niezidentyfikowanych działaczy organizacji İslami Hareket (Ruch Islamski), która przyznała się do zorganizowania zamachu[2]. Pozostawił żonę Ülkü i dwoje dzieci (Işık i Arın)[3]. Pochowany na cmentarzu Cebeci w Ankarze[1]. Sprawców zamachu nie ujęto[3].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- 1975: Devrimci Öğretmen Kıyımı (2 tomy)
- 1977: Sosyalist Enternasyonal ve CHP (Międzynarodówka Socjalistyczna a CHP)
- 1989: Önümüzdeki Cumhurbaşkanlığı Seçimi / Rejim Bunalımına ve Kötü Sonuçlarına Doğru Pupa Yelken Gidiş
- 1989: Laikliğe Çağrı (Wezwanie do laicyzacji)
- 1990: Atatürk ve Tam Bağımsızlık (Ataturk i niepodległość)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Professor Aksoy commemorated on the 32nd anniversary of his assassination [online], medyanews.net, 2022 [dostęp 2024-02-08] (tur.).
- ↑ a b c d e f 31 Ocak 1990- Muammer Aksoy Ankara'da kurşunlanarak öldürüldü. [online], anahtaremlak.net [dostęp 2024-02-08] (tur.).
- ↑ a b c d e f Muammer Aksoy Anıldı. [online], bianet.org, 2013 [dostęp 2024-02-08] (tur.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- 31 Ocak 1990- Muammer Aksoy Ankara'da kurşunlanarak öldürüldü. [online], anahtaremlak.net [dostęp 2024-02-08] (tur.).