Mucor ramosissimus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mucor ramosissimus
Ilustracja
Cykl życiowy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Gromada

Mucoromycota

Klasa

Mucoromycetes

Rząd

pleśniakowce

Rodzina

pleśniakowate

Rodzaj

pleśniak

Gatunek

Mucor ramosissimus

Nazwa systematyczna
Mucor ramosissimus Samouts.
Mater. Mikol. Fitopat. Ross. 6(1): 210 (1927)

Mucor ramosissimus Samouts. – gatunek grzybów należący do rodziny pleśniakowatych (Mucoraceae)[1]. Grzyb chorobotwórczy[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mucor, Mucoraceae, Mucorales, Incertae sedis, Mucoromycetes, Mucoromycotina, Mucoromycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy został wyizolowany z gleby w Rosji przez M.M. Samoutsevitcha w 1927 r.[1] Występuje również w Polsce[3].

Morfologia i rozwój[edytuj | edytuj kod]

Kolonie Mucor ramosissimus na podłożu MEA ograniczone, szarawe. Sporangiofory hialinowe, do 2 mm wysokości, 18 µm szerokości, lekko chropowate, zwężające się ku wierzchołkowi, wielokrotnie sympodialnie rozgałęzione. Sporangia czarniawe, kuliste do grzbietowo spłaszczonych, o średnicy do 80 µm, z trwałymi ścianami; Kolumelle do 40–50 µm długości, nieobecne w małych zarodniach. Sporangiospory o gładkich ścianach, kuliste do szeroko elipsoidalnych, 5–8 × 4,5–6,0 (–7) um. Oidia obecne w strzępkach substratowych. Brak chlamydospor[2].

Maksymalna temperatura wzrostu 36° C. Asymilacja etanolu ujemna, azotanów dodatnia[2].

Charakterystycznymi cechami M. ramosissimus, które pozwalają go odróżnić od innych gatunków z rodzaju Mucor są: liczne zarodnie pozbawione kolumelli, krótkie, wyprostowane sporangiofory wielokrotnie rozgałęziające się sympodialnie, twarde i trwałeściany zarodni, liczne oidia w łańcuchach, kolonie wyjątkowo niskie i ograniczony wzrost w 36 stopniach C[4].

Znaczenie[edytuj | edytuj kod]

  • U ludzi wywołuje przewlekłą infekcję śluzówkowo-skórną ze zniszczeniem tkanek miękkich twarzy, grzybicą nosa i mózgu oraz septyczne zapalenie stawów u noworodka[2].
  • Jest chorobotwórczy również dla ptaków. Powoduje utratę piór na nogach, grzbiecie, szyi i głowie oraz hiperkeratozę na stopach, czasami doprowadzając do ich śmierci[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-12-18] (ang.).
  2. a b c d Mucor ramosissimus [online], Mycobank [dostęp 2021-01-18] (ang.).
  3. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4
  4. I Weitzman i inni, Mucor ramosissimus Samutsevitsch isolated from a thigh lesion [online] [dostęp 2021-12-18] (ang.).
  5. Mucor ramosissimus Associated with Feather Loss in Canaries (Serinus canarius) [online] [dostęp 2021-12-18] (ang.).