Musée Toulouse-Lautrec
43°55′45″N 2°08′35″E/43,929167 2,143056_Entr%C3%A9e_du_Mus%C3%A9e_Toulouse-Lautrec_sur_la_place_sainte_C%C3%A9cile.jpg) Wejście do muzeum | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Toulouse-Lautrec Museum |
| Data założenia |
1922 |
Położenie na mapie Francji  | |
| 43°55′45″N 2°08′35″E/43,929167 2,143056
| |
| Strona internetowa | |
Musée Toulouse-Lautrec (Muzeum Toulouse-Lautreca) – muzeum sztuki położone w Albi przy placu św. Cecylii poświęcone Henriemu de Toulouse-Lautrecowi. Posiada największy na świecie zbiór jego prac: ponad 1000 obrazów, rysunków, litografii, szkiców, w tym wszystkie plakaty w liczbie 31[1]. Muzeum odwiedza rocznie ok. 160 000 gości, co stawia je w czołówce muzeów położonych poza Paryżem[2].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wprowadzone w 1905 ustawodawstwo oddzielające Kościół od Państwa umożliwiło przekształcenie byłej rezydencji arcybiskupów Palais de la Berbie w muzeum. Dzięki spuściźnie po artyście, przekazanej w 1922 przez hrabiego i hrabinę de Toulouse-Lautrec, galerie poświęcone artyście zainaugurowały swą działalność[2].
W 2001 rozpoczęto w muzeum prace renowacyjne i modernizacyjne, w ramach których wykonano nowy projekt wejścia do muzeum, a pod nim samym zbudowano audytorium na 156 miejsc, przeznaczone na konferencje i odczyty, pomieszczenia na warsztaty edukacyjne i prezentacje dla dzieci, uczniów i dorosłych oraz pomieszczenie dla wystaw czasowych[2]. 2 kwietnia 2012 otwarto zmodernizowaną placówkę dla publiczności[3]. Zgromadzone eksponaty są prezentowane w porządku tematycznym i chronologicznym. Na pierwszym piętrze, ciągnącym się wokół dziedzińca honorowego, eksponowane są prace Toulouse-Lautreca, natomiast na drugim – sztuka współczesna[2].
Budynek[edytuj | edytuj kod]
W II połowie XIII wieku biskupi Albi postanowili w pobliżu katedry św. Cecylii wybudować rezydencję Palais de la Berbie. Przypominający fortecę pałac jest świadectwem dawnej potęgi biskupów Albi. Średniowieczna architektura budowli o wysokich i grubych murach łączy dziedziniec honorowy ze stołpem. W ciągu stuleci pałac był przebudowywany i powiększany. Wpisany na listę zabytków Francji należy do najlepiej zachowanych rezydencji biskupich w tym kraju[4]. Od 2010 wraz z miastem Albi znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO[5].
Zbiory[edytuj | edytuj kod]
Zbiory dzieł artysty w muzeum jego imienia stanowią dar jego rodziców i obejmują ponad 1000 prac dokumentujących jego działalność artystyczną, w tym m.in. wszystkie plakaty (31), i obrazy z ulubionymi motywami (Montmartre, kobiety, portrety)[1].
-
Matka artysty, hrabina Adèle de Toulouse-Lautrec przy śniadaniu w zamku Malromé, ok. 1881–1883 -
Robotnik z Celeyran, 1882 -
Studium aktu, 1882 -
Królowa rozkoszy (plakat), 1892 -
Salon przy Rue des Moulins (szkic pastelowy), 1894 -
-
Angielka ze Star du Havre, 1899 -
Modystka: Mademoiselle Louise Blouet, 1900
_La_Comtesse_Ad%C3%A8le_de_Toulouse-Lautrec_petit_d%C3%A9jeune_au_Ch%C3%A2teau_de_Malrom%C3%A9_-_Toulouse-Lautrec_vers_1883.jpg)
_Un_travailleur_%C3%A0_C%C3%A9leyran_-_Toulouse-Lautrec_1882_-_Mus%C3%A9e_Toulouse-Lautrec.jpg)
_Etude_de_nu._Femme_assise_sur_un_divan_-_Toulouse-Lautrec_-_1882_-_MTL.78.jpg)
_1892.jpg)
_Au_Salon_de_la_rue_des_Moulins_-_Henri_de_Toulouse-Lautrec_1894_MTL.inv181.jpg)
_Au_Salon_de_la_rue_des_Moulins_-_Henri_de_Toulouse-Lautrec_1894_MTL.inv180_(small).jpg)
_L%27anglaise_du_STAR_au_Havre_1899_Toulouse-Lautrec_-_MTL.203.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Musée Toulouse-Lautrec: The Toulouse-Lautrec collection. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-19)]. (ang.).
- ↑ a b c d Musée Toulouse-Lautrec: The history of the Museum Toulouse-Lautrec building. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-19)]. (ang.).
- ↑ LE FIGARO.fr: Albi rouvre son musée Toulouse-Lautrec. [dostęp 2012-05-18]. (fr.).
- ↑ Musée Toulouse-Lautrec: The Palais de la Berbie and its gardens, a prestigious setting. [dostęp 2012-05-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-03)]. (ang.).
- ↑ UNESCO.org: World Heritage Committee inscribes five new cultural sites on World Heritage List and approves two extensions to existing properties. UNESCO.org. [dostęp 2012-05-18]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona muzeum. museetoulouselautrec.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-01)]. (ang. • hiszp. • fr.)