Mutyzm
Mutyzm (łac. mutismus) – brak kontaktu werbalnego przy nieuszkodzonych ośrodkach mowy[1].
Mutyzm wybiórczy to brak kontaktu werbalnego w wybranych sytuacjach lub w kontakcie z wybranymi osobami. Przykładowo dziecko może komunikować się z rodzicami a nie rozmawiać w szkole czy w przedszkolu. Przyczyną mogą być działania świadome, zaburzenia lękowe (mutyzm wybiórczy), zaburzenia psychotyczne lub zaburzenia emocjonalne[2]. Mutyzm wybiórczy powinien być leczony za pomocą psychoterapii. Jest diagnozowany przez lekarza psychiatrę. Następnie prowadzona jest psychoterapia. Zazwyczaj nie jest konieczne stosowanie leczenia farmakologicznego.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Bilikiewicz (red.): Psychiatria: podręcznik dla studentów medycyny. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 706. ISBN 978-83-200-3740-1.
- ↑ Stanisław Pużyński: Leksykon psychiatrii. Warszawa: PZWL, 1993, s. 275. ISBN 83-200-1712-2.