Przejdź do zawartości

Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiu
Ilustracja
Centrum Duchowości „Honoratianum” - siedziba muzeum
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zakroczym

Adres

ul. O. Honorata Koźmińskiego 36

Data założenia

1993

Zakres zbiorów

zbiory historyczne i sztuki

Kierownik

br. Tomasz Płonka OFMCap.

Położenie na mapie Zakroczymia
Mapa konturowa Zakroczymia, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiu”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiu”
Położenie na mapie powiatu nowodworskiego
Mapa konturowa powiatu nowodworskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiu”
Położenie na mapie gminy Zakroczym
Mapa konturowa gminy Zakroczym, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiu”
Ziemia52°26′06,396″N 20°36′44,449″E/52,435110 20,612347

Muzeum Warszawskiej Prowincji Kapucynów w Zakroczymiumuzeum z siedzibą w Zakroczymiu. Placówka jest prowadzona przez Zakon Braci Mniejszych Kapucynów, a jego siedzibą są pomieszczenia Centrum Duchowości „Honoratianum”.

Muzeum zostało erygowane w 1993 roku, natomiast jego udostępnienie dla zwiedzających miało miejsce w 1994 roku. Ekspozycja zajmuje dwie sale, w których zgromadzone zostały pamiątki, związane z historią zakonu na ziemiach polskich oraz liczne zabytki sztuki. Wśród eksponatów związanych z członkami zakonu znajdują się m.in. pamiątki po bł. Honoracie Koźmińskim (m.in. relikwie habitu), o. Ryszardzie Grabskim (więźniu sowieckich łagrów), o. Benignusie Sosnowskim oraz o. Michale Skorupińskim. Natomiast najcenniejszymi zabytkami sztuki, znajdującymi się w zbiorach są: castrum doloris księcia Pawła Karola Sanguszki (zm. 1750) – marszałka wielkiego litewskiego, fundatora kapucyńskich kościołów w Lublinie i Lubartowie oraz kopia obrazu François Mariusa Graneta pt. Chór kościoła kapucynów w Rzymie. Ponadto prezentowana jest wystawa etnograficzno-misyjna, obejmująca eksponaty pochodzące m.in. z Ameryki Łacińskiej, Afryki i Izraela.

Zwiedzanie muzeum odbywa się po uprzednim uzgodnieniu z opiekunami zbiorów.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]