Muzio Gallo
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1721 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 grudnia 1801 |
| Biskup Viterbo | |
| Okres sprawowania |
1785–1801 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
22 września 1770 |
| Prezbiterat |
1785 |
| Sakra biskupia |
11 kwietnia 1785 |
| Kreacja kardynalska |
14 lutego 1785 |
| Kościół tytularny |
Sant’Anastasia |
| Data konsekracji |
11 kwietnia 1785 |
|---|---|
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Muzio Gallo (ur. 15 kwietnia 1721 w Osimo, zm. 13 grudnia 1801 w Viterbo) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 15 kwietnia 1721 roku w Osimo, jako syn Giulia Gallo i Anny Francesci Ripanti[1]. Studiował na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Następnie został referendarzem Trybunału Obojga Sygnatur i protonotariuszem apostolskim[1]. 22 września 1770 roku przyjął święcenia diakonatu[2]. 14 lutego 1785 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Anastasia[2]. Tego samego dnia został biskupem Viterbo, a następnie przyjął święcenia prezbiteratu i 11 kwietnia – sakrę[2]. W trakcie rewolucji francuskiej papież nakazał zorganizować mu ośrodek dla księży-uchodźców, pochodzących z okupowanych terenów[1]. Gdy miasto zostało opanowane przez wojska napoleońskie, kardynał pozostał na stanowisku, wspomagając mieszkańców[1]. W 1798 roku uratował życie 30 Francuzom, którym mieszkańcy Viterbo grozili śmiercią[1]. Zmarł tamże 13 grudnia 1801 roku[1].