Myszoopos
| Tlacuatzin | |||
| Voss & Jansa, 2003[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – myszoopos szarawy (T. canescens) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
myszoopos | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Didelphis (Micoureus) canescens J.A. Allen, 1893 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Myszoopos[3] (Tlacuatzin) – rodzaj ssaków z podrodziny dydelfów (Didelphinae) w obrębie rodziny dydelfowatych (Didelphidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie w Meksyku[4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 11–16 cm, długość ogona 10,5–16,7 cm; masa ciała 30–70 g[6][7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniowali w 2003 roku amerykańscy teriolodzy Robert S. Voss i Sharon A. Jansa na łamach Bulletin of the American Museum of Natural History[1]. Jako gatunek typowy Voss i Jansa wyznaczyli myszooposa szarawego (T. canescens).
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Tlacuatzin (Tlacutzin): nazwa Tlacuatzin oznaczająca w nahuatl oposa[8].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[9][4][3]:
- Tlacuatzin insularis (Merriam, 1908)
- Tlacuatzin sinaloae (J.A. Allen, 1898)
- Tlacuatzin balsasensis Arcangeli, Light & Cervantes, 2018
- Tlacuatzin canescens (J.A. Allen, 1893) – myszoopos szarawy
- Tlacuatzin gaumeri (Osgood, 1913)
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Niepoprawna późniejsza pisownia Tlacuatzin Voss & Jansa, 2003.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Voss i Jansa 2003 ↓, s. 61.
- ↑ D.A. Flores. Books Review. Atlas of New World marsupials. „Mastozoología Neotropical”. 11 (1), s. 133, 2004. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 6. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 46. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Tlacuatzin. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-19].
- ↑ D. Astúa: Family Didelphidae (Opossums). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 147. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.).
- ↑ Lynx Nature Books (A. Monadjem (przedmowa) & C.J. Burgin (wstęp)): All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 33–34. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Voss i Jansa 2003 ↓, s. 62–63.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-07-17]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- R.S. Voss & S.A. Jansa. Phylogenetic studies on didelphid marsupials II. Nonmolecular data and new IRBP sequences: separate and combined analyses of didelphine relationships with denser taxon sampling. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 276, s. 1–82, 2003. (ang.).