Przejdź do zawartości

Mściel uzbrojony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mściel uzbrojony
Stenodema calcarata
(Fallén, 1807)
Ilustracja
Imago
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Rodzina

tasznikowate

Podrodzina

Mirinae

Plemię

Stenodemini

Rodzaj

Stenodema

Podrodzaj

Stenodema (Brachystria)

Gatunek

mściel uzbrojony

Synonimy
  • Miris calcaratus Fallen, 1807
  • Brachystria calcaratus (Fallen, 1807)

Mściel uzbrojony[1] (Stenodema calcarata) – gatunek pluskwiaka z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny tasznikowatych.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1807 roku przez Carla Fredrika Falléna jako Miris calcaratus. W 1858 roku Franz Xaver Fieber umieścił go w nowym rodzaju Brachystria jako jego gatunek typowy. Później obniżony został on do rangi podrodzaju w obrębie Stenodema[2].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Pluskwiak o wydłużonym ciele barwy zielonej lub słomkowej[3]. Samce osiągają od 6,7 do 7,4 mm, a samice od 6,9 do 7,9 mm długości ciała. Nie krótszą niż szeroką głowę cechuje podłużne wcięcie pośrodku ciemienia, przylegające do obrączki apikalnej oczy i półtora raza dłuższy od szerokości przedplecza drugi człon czułków[4]. Powierzchnia przedplecza jest grubo i gęsto punktowana[3]. Punktowanie obecne jest również na tarczce. Półpokrywy mają zakrywkę z dwoma dobrze widocznymi komórkami w użyłkowaniu. Odnóża mają stopy o pierwszym członie nieco krótszym niż dwa następne razem wzięte[4]. Tylną parę odnóży cechuje obecność dwóch ostróg na udach[3], z których pierwsza ma postać dużego, mniej lub bardziej zakrzywionego zęba, a druga małego ząbka lub bulwy[4]. U larw ostatniego stadium obecna jest tylko jedna ostroga na tylnym udzie[3].

Ekologia i występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Tasznikowaty ten jest fitofagiem, żerującym na różnych trawach[3]. Pożywia się głównie na kwiatostanach, gdzie przekłuwa zalążnie i niedojrzałe owoce, często prowadząc do zniszczenia bielmo[5]. Na siedliskach suchych jest częściej spotykany niż mściel natrawny[3]. Stadium zimującym są owady dorosłe. Zimowiska opuszczają w kwietniu, a dorosłe nowego pokolenia pojawiają się w sierpniu[3].

Owad znany z niemal wszystkich krajów Europy[6]. W Polsce występuje w całym kraju[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Stenodema calcarata – Mściel uzbrojony. [w:] Insektarium.net [on-line]. [dostęp 2022-05-17].
  2. Ewa Mróz. Anatomical and molecular studies of Stenodema Laporte genus (Heteroptera: Miridae). „Genus”. Suppl. 2007, s. 1-5, 2007. 
  3. a b c d e f g Tristan Bantock, Joseph Botting: Stenodema calcarata. [w:] British Bugs. An online identification guide to UK Hemiptera [on-line]. [dostęp 2019-07-14].
  4. a b c Grzegorz Gierlasiński: Stenodema calcarata. [w:] Pluskwiaki różnoskrzydłe (Hemiptera: Heteroptera) Polski [on-line]. [dostęp 2019-07-14].
  5. Alfred George Wheeler: Biology of the Plant Bugs (Hemiptera: Miridae): Pests, Predators, Opportunists. Ithaca, London: Comstock Publishing, Cornell University Press, s. 195.
  6. Stenodema (Brachystira) calcarata (Fallen, 1807). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-07-14].
  7. Grzegorz Gierlasiński: Stenodema calcarata – rozmieszczenie. [w:] Pluskwiaki różnoskrzydłe (Hemiptera: Heteroptera) Polski [on-line]. [dostęp 2019-07-14].