NGC 3503

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
NGC 3503
Ilustracja
Odkrywca

John Herschel

Data odkrycia

1 kwietnia 1834

Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Kil

Typ

mgławica emisyjna (obszar H II) / gromada otwarta

Rektascensja

11h 01m 17,2s[1]

Deklinacja

–59° 50′ 50″[1]

Odległość

9,5 ± 1,3 tys. ly (2,9 ± 0,4 kpc[2])

Rozmiary kątowe

3,0' × 3,0'[1]

Charakterystyka fizyczna
Alternatywne oznaczenia
OCL 833, ESO 128-EN28, AM 1059-593, VdBH 46, Pismis 17

NGC 3503 (również ESO 128-EN28) – mała mgławica emisyjna (również obszar H II)[2], znajdująca się w gwiazdozbiorze Kila[1]. Odkrył ją John Herschel 1 kwietnia 1834 roku[3]. Mgławica ta jest jonizowana przez gwiazdy typu widmowego B należące do gromady otwartej Pismis 17 (OCl 833). Odległość do mgławicy jest szacowana na około 9,5 tys. lat świetlnych. Jest to rejon gwiazdotwórczy. Z mgławicą NGC 3503 powiązana jest też sąsiednia chmura gazu molekularnego SFO 62[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d NGC 3503 w serwisie SEDS.org (Revised NGC and IC Catalog) (ang.)
  2. a b c N. U. Duronea et al.. Molecules, dust, and protostars in NGC 3503. „Astronomy & Astrophysics”. 565 (A30), maj 2014. DOI: 10.1051/0004-6361/201322850. (ang.). 
  3. Courtney Seligman: NGC 3503. Celestial Atlas. [dostęp 2014-08-26]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]