Na barykady – pieśń polskich socjalistów, po raz pierwszy opublikowana w Zurychu w 1897, początkowo w wersji trzyzwrotkowej, spopularyzowana podczas rewolucji 1905 roku. Pieśń była opublikowana anonimowo; możliwe że tekst, do którego w kolejnych latach dopisywano coraz to dalsze zwrotki, był tworem zbiorowym kilku polskich socjalistów. Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa na podstawie ustnych przekazów przypisuje jej pierwotne autorstwo Ignacemu Rzońcy[1].
Rycerze pracy, rycerze ducha,
Do broni! Już nadszedł czas.
Na barykady! Niech bunt wybucha!
Pobudka dziejów wzywa nas.
Młoty w dłoń! Kujmy broń! Miotnie stal czerwone iskry w dal, żar błysk jej w piersi mej! Powstań burz, Pobudka gra nam już!
Cześć Robespierom, Maratom sława,
Śmierć plutokratom, łez ludu dość!
Niech do szeregu nas milion stawa,
Utopim we krwi tyranów złość.
Młoty w dłoń...
Socjalizmu czerwone znamię Komuna wznosząc rozsadza świat
Na barykady, wytężmy ramię
Raj stworzym z piekieł za kilka lat.
Na barykady, ludu roboczy,
czerwony sztandar do góry wznieś!
Śmiało do boju wytęż swe ramię,
Bo na cię czeka zwycięstwa cześć.
Młoty w dłoń! Kujmy broń! Miotnie stal czerwoną iskrę w dal, żar iskry tej tli w piersi mej! Powstań zburz, Pobudka gra nam już!
Rycerze pracy, rycerze ducha,
dziś nam do boju już nadszedł czas.
Na barykady! Niech bunt wybucha!
Pobudka dziejów już wzywa nas.
Młoty w dłoń...
Zagrzewaj siostro do walki brata,
aby do boju odważny był,
by wydarł wolność, co w ręku kata,
aby dla sprawy pracował, żył.
Młoty w dłoń...
Cześć Lassalowi, Marksowi sława,
Precz z burżuazją, ludowi cześć!
Niech do szeregu każdy z nas stawa,
by ich naukę wszędy nieść!
Młoty w dłoń...
Hańba więc carom, panom – naszym zdziercom,
co dziś się z nędzy naigrywać śmią,
hańba więc klechom, wszystkim oszczercom,
co lud tumanią i z niego drwią.
Młoty w dłoń...
O naszą wolność, o nasze prawa
Dziś dla nas pora, by walczyć już.
Na barykady niech każdy stawa!
Przyszłe zwycięstwo przed nami tuż!
Młoty w dłoń...
Na barykadach sztandar powiewa,
czerwone godło – wszak to nasz znak!
Śpieszmy się bracia, już wróg przybywa,
wyciąga szpony jak drapieżny ptak.
