Naglis Puteikis
.png)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
2 września 1964 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, historyk, urzędnik państwowy |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm Republiki Litewskiej |
Naglis Puteikis (ur. 2 września 1964 w Wilnie) – litewski polityk, historyk, urzędnik państwowy, poseł na Sejm Republiki Litewskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1982 zdał egzamin maturalny i podjął studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Wileńskiego. W ich trakcie został wcielony do Armii Czerwonej i wysłany do Afganistanu. Po powrocie na Litwę kontynuował naukę do 1989. Od 1988 pracował w inspektoracie ochrony zabytków administracji miejskiej w Wilnie. Od 1990 do 1995 był zatrudniony w nowo utworzonym inspektoracie ochrony dziedzictwa kulturowego. Następnie do 1996 zajmował się koordynacją projektów w Stowarzyszeniu Władz Lokalnych Litwy (LSA). W latach 1996–2000 pracował w administracji państwowej, pełniąc m.in. funkcję wiceministra kultury. Do 2004 był pracownikiem kontrolowanego przez państwo przedsiębiorstwa remontowego, w 2006 został urzędnikiem w Ministerstwie Kultury. Zwolniony z pracy w 2007, jednak na mocy orzeczenia sądowego w 2008 przywrócono go do pracy.
W 1996 wstąpił do Związku Ojczyzny. W 1997 formalnie sprawował mandat poselski od lutego do kwietnia. Od 2006 pełnił funkcję sekretarza i doradcy konserwatywnych deputowanych: Emanuelisa Zingerisa i Evaldasa Jurkevičiusa. W 2007 i w 2011 uzyskiwał mandat radnego Kłajpedy. Również w 2011 wygrał wybory uzupełniające do Sejmu, w którym zastąpił Vytautasa Grubliauskasa. W wyborach parlamentarnych w 2012 z powodzeniem ubiegał się o reelekcję[1]. W lutym 2014 odszedł z TS-LKD[2]. Zarejestrował swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich w 2014[3]. W I turze głosowania otrzymał 9,3% głosów, zajmując 4. miejsce wśród 7 kandydatów[4].
W 2016 został przewodniczący Litewskiej Partii Centrum[5]. W wyborach w tym samym roku ponownie uzyskał mandat poselski (jako jedyny przedstawiciel swojej partii)[6]. W 2019 ponownie kandydował w wyborach prezydenckich; otrzymał 0,8% głosów w I turze głosowania, zajmując 8. miejsce wśród 9 kandydatów[7]. W 2020 znalazł się poza parlamentem, a w 2021 został wiceprzewodniczącym współtworzonego przez jego formację ugrupowania Tautos ir teisingumo sąjunga[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2012-10-31]. (lit.).
- ↑ Naglis Puteikis traukiasi iš TS-LKD. bernardinai.lt, 14 lutego 2014. [dostęp 2014-04-04]. (lit.).
- ↑ W wyborach prezydenckich wystartuje siedmiu kandydatów. zw.lt, 4 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-04].
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2014. [dostęp 2019-05-13]. (ang.).
- ↑ Centro partijos pirmininku išrinktas Naglis Puteikis. ve.lt, 28 maja 2016. [dostęp 2016-10-23]. (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. [dostęp 2016-10-23]. (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2019-05-19]. (lit.).
- ↑ P. Gražulis tapo Tautos ir teisingumo sąjungos pirmininku. 15min.lt, 5 czerwca 2021. [dostęp 2021-10-23]. (lit.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sylwetka kandydata do Sejmu Republiki Litewskiej na stronie Głównej Komisji Wyborczej. [dostęp 2012-10-31]. (lit.).