Nagrzewanie pojemnościowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Nagrzewanie pojemnościowe – metoda ogrzewania, w której ciepło jest wytwarzane w dielektryku w wyniku strat dielektrycznych. W metodzie tej ogrzewane ciało umieszczone jest między elektrodami wytwarzającymi zmienne pole elektryczne. Przy nagrzewaniu pojemnościowym wykorzystuje się częstotliwości 13,56 MHz, 27,12 MHz, 40,68 MHz[1].

Zasada działania[edytuj | edytuj kod]

Moc wydzielona w wyniku ogrzewania pojemnościowego określa się wzorem[2]:

gdzie:

moc,
napięcie elektryczne,
częstotliwość,
pojemność,
współczynnik strat dielektrycznych.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Nagrzewanie pojemnościowe ma szerokie zastosowania. Między innymi wykorzystuje się je do przetwarzania tworzyw sztucznych, suszenia drewna, czy pasteryzacji mleka[3].

Do ogrzewania pojemnościowego podobne jest nagrzewanie mikrofalami, w którym stosowane między innymi w kuchenkach mikrofalowych. Znalazło również zastosowanie w medycynie w postaci diatermii.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. G. Bartodziej, E. Kałuża, Aparaty i urządzenia elektryczne, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1997.
  2. G. Bartodziej, E. Kałuża, Aparaty i urządzenia elektryczne, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, 1997.
  3. J. Pasternak, Nagrzewanie pojemnościowe i mikrofalowe [online], prezentacja multimedialna [dostęp 2023-04-29].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]