Nanarchaea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nanarchaea
Rix, 2006
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Podrząd

Opisthothelae

Infrarząd

Araneomorphae

Rodzina

Malkaridae

Rodzaj

Nanarchaea

Typ nomenklatoryczny

Pararchaea binnaburra Forster, 1955

Nanarchaearodzaj pająków z infrarzędu Araneomorphae i rodziny Malkaridae. Zalicza się do niego dwa opisane gatunki. Endemity Australii.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pająki o ciele długości około 1–2 mm, ubarwionym żółto, beżowo lub brązowo. Kształt karapaksu jest zaokrąglony w widoku grzbietowym i rombowaty w widoku bocznym. Jego części głowowa i tułowiowa są dobrze wyodrębnione. U samców część głowowa ma pośrodku wyraźne wcięcie. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest w dwóch rzędach. Oczy bocznych par są perłowobiałe i stykają się. Oczy pary tylno-środkowej są perłowobiałe, szeroko rozstawione i znacznie oddalone od ciemnych oczu pary przednio-środkowej. Szczękoczułki mają na przedniej krawędzi trzy grupy tęgich zębów. W grupie PTA jest ich pięć i stykają się one z pazurem jadowym. W grupie PTB ząb jest tylko jeden, a w grupie PTC są trzy. Samce mają na szczękoczułkach poprzeczne listewki służące strydulacji. Warga dolna jest szersza niż długa, trójkątna w zarysie. Niewiele dłuższe niż szerokie sternum ma stępiony wierzchołek. Odnóża pierwszej pary nie mają na tylno-bocznej powierzchni uda rządku ząbków. Kolejność odnóży od pary najdłuższej do najkrótszej to: IV, I, II, III[1].

Opistosoma (odwłok) w widoku od góry jest owalna, u samców prawie cała nakryta bardzo dużą tarczą, powstałą ze skutum zrośniętego z przednim sklerytem. W rejonie postepigastrycznym obecne są skleryty, duże u samców, a małe u samic. Występują trzy pary dobrze wykształconych kądziołków przędnych. Tylna para przetchlinek leży tuż przed stożeczkiem i otoczona jest sklerytem kądziołków[1].

Nogogłaszczki samca cechują się łyżkowatym cymbium oraz dużym bulbusem z kolczastym embolusem wyrastającym u jego nasady i zakrzywiającym się wokół jego przedniej krawędzi. Paracymbium ma wyrostki zewnętrzny i wewnętrzny w odsiebnych częściach zaokrąglone tak, że całe przypomina kształtem klucz do nakrętek. Ponad bulbusem leży zesklerotyzowana, urzeźbiona płytka dystalna z podzieloną flanką i wykształconym w konduktor wyrostkiem. Samica ma płytkę płciową zaopatrzoną w parę grubościennych, przecinkowatych zbiorników nasiennych, od których to po jednym przewodzie zapładniającym wiedzie do jamy torebki kopulacyjnej[1].

Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]

Zwierzęta te są endemitami południowo-wschodniej części Australii. Rozprzestrzenione są od południowo-wschodniego Queensland na północny przez Wiktorię i Nową Południową Walię po Tasmanię[2][1].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzony został w 2006 roku przez Michaela Rixa, który jego gatunkiem typowym ustanowił Pararchaea binnaburra[1][2]. Rodzaj zaliczony został wówczas do Pararchaeidae[1]. W 2017 roku Dimitar Dimitrow i współpracownicy na podstawie wyników analizy filogenetycznej przenieśli go do rodziny Malkaridae[3].

Do rodzaju tego zalicza się dwa opisane gatunki[2]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f M.G. Rix. Systematics of the Australasian spider family Pararchaeidae (Arachnida: Araneae). „Invertebrate Systematics”. 20 (2), s. 203-254, 2006. DOI: 10.1071/IS05032. 
  2. a b c Gen. Nanarchaea Rix, 2006. [w:] World Spider Catalogue [on-line]. World Spider Catalog Association, 2018. [dostęp 2020-11-20].
  3. D. Dimitrov, L.R. Benavides, M. A. Arnedo, G. Giribet, C.E. Griswold, N. Scharff, G. Hormiga. Rounding up the usual suspects: a standard target-gene approach for resolving the interfamilial phylogenetic relationships of ecribellate orb-weaving spiders with a new family-rank classification (Araneae, Araneoidea). „Cladistics”. 33 (3), s. 221-250, 2017. DOI: 10.1111/cla.12165.