Napoleon Bronisław Korzón

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Napoleon Bronisław Korzón (także Korzon) (ur. 29 stycznia 1885 w Homlu - zm. w 1963 w Nowym Jorku) – polski inżynier komunikacji.

Ukończył ze złotym medalem gimnazjum klasyczne w Homlu i Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu[1].

Po powrocie do kraju w 1918 osiadł w Wilnie. W czasie wojny polsko- -sowieckiej dyrektor Wydziału Ruchu i zastępca prezesa Dyrekcji Kolei Państwowych w Wilnie (1920-1921). Następnie w latach 1920-1926 dyrektor Wydziału Ruchu DKP w Gdańsku[1].

Od 1927 dyrektor zarządu przedsiębiorstwa żeglugi, maklerstwa i spedycji „Polskarob” w Gdyni, Polsko-Skandynawskiego Towarzystwa Transportowego w Gdyni oraz przedsiębiorstwa transportowego „Polnisch-Skandinavische Transport — Handelsgesellschaft mbH”. w Gdańsku[1]. Członek Rady Portu w Gdyni i prezes jego Zarządu (1930-1939)[2]. Członek Państwowej Rady Komunikacji, rady nadzorczej Banku Zachodniego, prezes Rady Interesantów Portu, honorowy prezes Izby Przemysłowo-Handlowej, prezes Związku Przedstawicieli Koncernów Węglowych, członek rady Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowej Izby Handlowej.[1] Od 1928 konsul generalny Szwecji[3].

Po II wojnie światowej na emigracji, mieszkał w Nowym Jorku w USA[4][5],

Był autorem szeregu książek i broszur o naukowej organizacji pracy w kolejnictwie, artykułów w czasopismach technicznych na tematy kolejnictwa, rachunku frachtu morskiego i ekspedycji węgla[6].

Prace Napoleona Korzóna[edytuj | edytuj kod]

  • „Nomogramy do obliczeń wodociągów” (1911),
  • „Nomogramy do obliczeń kanałów irygacyjnych” (1913),
  • „Nomogramy do obliczeń konstrukcji żelbetonowych” (1913),
  • „O tamach cylindrycznych” (1914),
  • „Projekty irygacji ziemi semireczeńskiej w Turkiestanie” (1914)

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie ziemiańskiej, syn Stanisława i Ernestyny z Pleskich. Od 1910 mąż Lidii z Sachnowskich[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Czy wiesz kto to jest, pod red. Stanisława Łozy, Warszawa 1938, s. 365
  2. Mariusz Kardas, Rada Interesantów Portu Gdyni w świetle Roczników Rady z lat 1931-1938, "Zeszyty Gdyńskie" nr 7, 2012, s. 82, 85,
  3. Piotr Semków, Niezwykła historia zwykłych obiektów, Gdynia, ul. Korzeniowskiego 8/10 – budynek, ludzie, wydarzenia, Gdańsk 1921, s. 21
  4. Wywiad gospodarczy Straży Granicznej wobec firm gdańsko-gdyńskich w latach 1832-1938, wstęp, wybór i opracowanie Piotr Kołakowski, Ryszard Techman, Słupsk 2010, s. 53
  5. Encyklopedia Gdyni, red. Małgorzata Sokołowska, Gdynia 2006, s. 357
  6. Andrzej Jarominiak, Biogramy niektórych polskich inżynierów kolejowych działających w II Rzeczypospolitej, "Problemy Kolejnictwa" nr 146, 2008, s. 115