Narodna Torhiwla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siedziba Narodnoj Torhowli, Rynek we Lwowie nr 36

Narodna Torhiwla – ukraińska spółdzielnia spożywcza, założona we Lwowie w 1883 z inicjatywy Wasyla Nahirnego i Apołłona Nyczaja.

Ideą powstania spółdzielni były zakupy towaru z pierwszej ręki, oraz nauczanie społeczeństwa ukraińskiego zasad nowoczesnego handlu. Organizowała ona w miastach własne składy i hurtownie. W 1914 miała 19 własnych składów, w jej skład wchodziło 1244 członków, w tym 93 spółdzielnie, współpracowało z nią 831 sklepów.

Po I wojnie światowej spółdzielczość spożywcza została wydzielona z ogólnej, którą zajmował się Centrosojuz. Od 1926 Narodna Torhiwla stała się fachową centralą spożywczej spółdzielczości, zajmującą się sprzedażą towarów kolonialnych, oraz prowadzącą sprzedaż produktów ukraińskiej spółdzielczości i prywatnych wytwórców.

W II Rzeczypospolitej działaczami spółdzielni Narodna Torhiwla byli: Mykoła Zajaczkiwskyj, Mychajło Łazorko, O. Barylak, Julijan Pawłykowśkyj.

Po agresji ZSRR na Polskę, okupacji Lwowa przez Armię Czerwoną i aneksji przez ZSRR, majątek spółdzielni został w grudniu 1939 wywłaszczony przez władze sowieckie, a sieć placówek włączona do państwowego systemu handlu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Grzegorz Mazur, Jerzy Skwara, Jerzy Węgierski, Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939 – 5 II 1946, Katowice 2007, Wyd. Unia Katowice, ISBN 978-83-86250-49-3 s. 104.

Bibliografia, literatura, linki[edytuj | edytuj kod]