Narodziny Afrodyty (Tetmajer)
Narodziny Afrodyty – wiersz młodopolskiego poety Kazimierza Przerwy-Tetmajera[1], opublikowany w tomiku Poezje. Seria druga. Utwór został napisany jambicznym trzynastozgłoskowcem[2] ze średniówką męską po sylabie szóstej (sSsSsS||sSsSsSs), ujętym w strofy ośmiowersowe rymowane aabbccdd. Składa się z sześciu zwrotek. Opowiada o tym, jak bogini Afrodyta, w Rzymie znana jako Wenus, wynurzyła się z morskiej piany.
- Złocisty to był dzień. Błękitne zadumanie
- objęło cały świat. Na modrym oceanie
- słoneczny zasnął blask. Na ziemi i na niebie
- cisza zdawała się wsłuchiwać sama w siebie.
- Omdlewał w okrąg świat od światła i gorąca,
- różany płonął kwiat, srebrniała lilia drżąca,
- nad cichą, modrą toń nieskończonego morza
- płynęła kwiatów woń, jak lutni dźwięk, w przestworza.
Wiersz Tetmajera mógł być zainspirowany obrazem Sandra Botticellego[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tetmajer Kazimierz, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-04-05].
- ↑ Lucylla Pszczołowska: Wiersz przekładu a wiersz literatury narodowej : na materiale tłumaczeń z poezji rosyjskiej. bazhum.muzhp.pl, 1985. [dostęp 2017-04-05]. (pol.).
- ↑ Grzegorz Igliński: Grzegorz Igliński Magiczne widzenie świata : spotkanie tradycji śródziemnomorskiej ze wschodnioeuropejską w "Narodzinach wiosny" Kazimierza Przerwy-Tetmajera i malarskie realizacje tematu odrodzenia przyrody. bazhum.muzhp.pl. [dostęp 2017-04-05]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Tetmajer: Poezje wybrane. Wyboru dokonał i wstępem opatrzył Jan Zygmunt Jakubowski. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1969.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Narodziny Afrodyty. literat.ug.edu.pl. [dostęp 2017-04-05]. (pol.).
- Kazimierz Przerwa-Tetmajer: Narodziny Afrodyty. wolnelektury.pl. [dostęp 2017-04-05]. (pol.).