Nauruański Komitet Olimpijski
| Państwo | |
|---|---|
| Data założenia |
1991 |
| Profil działalności |
sportowy |
| Prezes | |
| Powiązania |
Międzynarodowy Komitet Olimpijski, Narodowe Komitety Olimpijskie Oceanii, Commonwealth Games Federation |
| Strona internetowa | |
Nauruański Komitet Olimpijski (NNOC) (ang. Nauru National Olympic Committee) – nauruańskie stowarzyszenie związków i organizacji sportowych. Zajmuje się przede wszystkim organizacją udziału reprezentacji Nauru w igrzyskach olimpijskich oraz igrzyskach Wspólnoty Narodów, a także upowszechnianiem idei olimpijskiej i promocją sportu oraz reprezentowaniem nauruańskiego sportu w organizacjach międzynarodowych, w tym w Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze rozmowy na temat utworzenia Komitetu Olimpijskiego na Nauru odbyły się dzień po wielkim sukcesie sztangisty Marcusa Stephena, który podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów 1990 w Auckland zdobył jeden złoty i dwa srebrne medale w kategorii do 60 kilogramów. Uczestniczyli w nich: nauruańscy politycy Ruben Kun i Lawrence Stephen (ojciec Marcusa Stephena), członek MKOl Seiuli Paul Wallwork (Samoa), sekretarz Międzynarodowej Federacji Podnoszenia Ciężarów Tamas Ajan (Węgry) oraz australijski trener podnoszenia ciężarów Paul Coffa. Rok później, w marcu 1991 roku pod kierownictwem ówczesnego ministra sportu Nauru, Vinsona Detenamo, utworzono Nauruański Komitet Olimpijski[1].
Podczas wizyty prezydenta MKOl-u Juana Antonio Samarancha na Samoa w maju 1994 roku, ówczesny prezydent Nauru Bernard Dowiyogo, odbył wstępne rozmowy, których celem miało być zatwierdzenie NNOC przez MKOl. Prezydent MKOl-u zapewnił, że Nauru stanie się członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego pod koniec 1994 roku.
4 września 1994 roku podczas 103. sesji tejże organizacji w Paryżu, NNOC oficjalnie został przyjęty jako 196 narodowy komitet olimpijski[1].
Pierwszy występ Nauruańczyka na igrzyskach olimpijskich miał miejsce już w 1992 roku, jednakże Marcus Stephen nie mógł startować w barwach swojego kraju, ponieważ Nauru nie było wtedy członkiem Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Wówczas udzielono mu tymczasowego obywatelstwa Samoa i w jego barwach wystąpił w Barcelonie, gdzie zajął 9. miejsce w kategorii do 59 kilogramów[2][3]. 4 lata później w Atlancie nauruańscy sportowcy już mogli startować w barwach swojego kraju. Pierwszymi olimpijczykami z Nauru byli Marcus Stephen, Quincy Detenamo i Gerard Garabwan. Największe nadzieje wiązano z występem Stephena, ponieważ ówcześnie był jednym z najlepszych sztangistów na świecie (w swojej kategorii). Ostatecznie nie ukończył on zawodów, a jego koledzy z reprezentacji zajęli odległe miejsca (Detenamo zajął 20. a Garabwan 24. miejsce). Do tej pory (2012) Nauru na igrzyskach olimpijskich reprezentowało ośmioro zawodników (siedmioro w podnoszeniu ciężarów, a jeden w judo). Najwyższym miejscem zdobytym przez nauruańskiego sportowca na igrzyskach olimpijskich może pochwalić się wicemistrz świata z 2005 roku w podrzucie (w kategorii do 77 kilogramów)[4], sztangista Yukio Peter, który podczas igrzysk w Atenach w 2004 roku, zajął 8. miejsce w kategorii do 69 kilogramów[5].
Nauru na igrzyskach Wspólnoty Narodów zdobyło 28 medali. W całej historii startów na tej imprezie, NNOC wysłał 33 zawodników[6].
Logo[edytuj | edytuj kod]
Logo NNOC przedstawia dwunastoramienną gwiazdę umieszczoną z lewej strony, a obok niej duży napis „NAURU”. Poniżej logo NNOC przedzielają dwa falowane pasy: niebieski oraz złoty (żółty). Pod pasami z prawej strony widnieje kolejny napis „OLYMPIC COMMITTEE”, zaś obok są umieszczone koła olimpijskie. Dwunastoramienna gwiazda oraz kolory pasów odwołują się do symboliki flagi narodowej[7].
Zarząd NNOC[edytuj | edytuj kod]
Stan na 2 marca 2013[8].
- Prezydent: Marcus Stephen
- Wiceprezydent: Marissa Cook
- Sekretarz generalny: Dominic Cain
oraz pozostali członkowie:
- Sean Openheimer
- Aaron Cook
- Dogabe Jeremiah
- Lui Eoaeo
- Majorie Deireragea
- Celestine Eoaeo
Członkowie[edytuj | edytuj kod]
NNOC skupia na prawach pełnego członkostwa czternaście związków sportowych reprezentujące dyscypliny obecne w programie igrzysk Wspólnoty Narodów oraz letnich igrzysk olimpijskich, ponadto członkami są federacje sportów nieolimpijskich uznawane przez NNOC oraz inne organizacje sportowe.
- Pełni członkowie – sporty letnie
- Nauru Wrestling Association
- Nauru Golf Association
- Nauru Swimming Association
- Nauru Taekwondo Association
- Nauru Cycling Association
- Nauru Judo Association
- Nauru Volleyball Association
- Nauru Weightlifting Federation
- Nauru Badminton Association
- Nauru Table Tennis Federation
- Nauru Island Basketball Association
- Nauru Boxing Federation
- Pełni członkowie – sporty nieolimpijskie
- Nauru Powerlifting Association
- Nauru Softball Association
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Nauru Olympic Committee History. sportingpulse.com. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
- ↑ John Benson: Lifter boosts tiny nation’s hopes. sfgate.com, 17 lipca 1996. [dostęp 2012-08-07]. (ang.).
- ↑ Samoa Weightlifting at the 1992 Barcelona Summer Games. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)]. (ang.).
- ↑ International Weightlifting Federation. iwf.net. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
- ↑ Yukio Peter. sports-reference.com. [dostęp 2012-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-16)]. (ang.).
- ↑ Nauru. thecgf.com. [dostęp 2012-08-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)]. (ang.).
- ↑ Nauru Olympic Committee - NAURU ANOC - Association of National Olympic Committees. en.acnolympic.org. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
- ↑ Executive Committee. sportingpulse.com. [dostęp 2012-08-12]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Nauruański Komitet Olimpijski. oceaniasport.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-31)].
