Nawis rufowy

Nawis rufowy – część rufy statku wodnego wystająca poza tylny skraj konstrukcyjnej linii wodnej (KLW), tylny fragment kadłuba statku wystający ponad wodę. Pojęcie to oznacza również odległość pomiędzy tylnym skrajem KLW a tylnym zakończeniem kadłuba. Do nawisu rufowego nie wlicza się wystrzałów, koszy rufowych, stelaży silnikowych, dźwigów itp. konstrukcji niemieszczących się w obrysie kadłuba.

Kształt i wielkość nawisu rufowego ma duże znaczenie dla dzielności morskiej - duży nawis rufowy o odpowiednim kształcie zapobiega zalewaniu rufy przez fale, stabilizuje dodatkowo jednostkę przy dużych przechyłach wzdłużnych, a skracając KLW długich jednostek ułatwia również robienie ciasnych zakrętów. W nowoczesnych jachtach żaglowych, także typowo turystycznych, nawis rufowy jest na ogół zredukowany do minimum, albo w ogóle go nie ma (pawęż zanurzona w wodzie). Spowodowane jest to zwykle dążeniem do wydłużenia linii wodnej, lecz może mieć też negatywne dla sprawności hydrodynamicznej jachtu skutki ("ciągnięcie" wody za pawężą przy znacznym obciążeniu lub przegłębieniu na rufę).

Zobacz też

• linia teoretyczna kadłuba statku wodnego
• nawis dziobowy
• szkielet żaglowca

Bibliografia

• Lesław Furmaga, Józef Wójcicki: Mały słownik morski. Gdynia: Mitel International Ltd, 1993. ISBN 83-85413-73-1.brak strony w książce