Nawsie (ruralistyka)
Nawsie – plac położony w obrębie dawnej wsi poddańczej[1]. Był otoczony zagrodami[1]. Pierwotnie stanowił własność wspólną wsi i służył wspólnym celom[1]. Bardzo często na nawsiu lokalizowany był kościół wraz z otaczającym go cmentarzem. Nawsie bywało także wykorzystywane jako łąka, pastwisko, ale też jako miejsce targów[2]. Z czasem zanikł, zabudowywany[1].
Dla Józefa Burszty zasiedlanie nawsia wiązało się z procesem różnicowania społecznego wsi: w nim lokowały się instytucje o charakterze publicznym i prywatnym, obsługujące całą okolicę; było też głównym obszarem osiedlania się ludności przybyłej z zewnątrz oraz różnorodnej pod względem składu i pochodzenia biedoty wiejskiej[3]. Obszar wewnątrz nawsia miał być również bardziej zmienny pod względem układu zabudowy[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d nawsie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2019-02-01].
- ↑ Franciszek Piekosiński. O sądach wyższych prawa niemieckiego w Polsce wieków średnich. „Rozprawy i sprawozdania z posiedzeń Wydziału Historyczno-Filozoficznego Akademii Umiejętności”. T. XVIII, s. 8, 1886. Kraków. [dostęp 2011-02-07].
- ↑ a b Józef Burszta. Zagadnienie "nawsia" w osadnictwie wiejski,. „Lud”. 41, s. 439-498, 1954.