Nedełczo Beronow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nedełczo Beronow
Неделчо Беронов
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Nedełczo Krumow Beronow

Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1928
Nowa Zagora

Data i miejsce śmierci

4 lipca 2015
Sofia

Zawód, zajęcie

prawnik, nauczyciel akademicki, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Sofijski im. św. Klemensa z Ochrydy

Nedełczo Krumow Beronow, bułg. Неделчо Крумов Беронов (ur. 22 lipca 1928 w Nowej Zagorze[1], zm. 4 lipca 2015[2] w Sofii) – bułgarski prawnik, polityk i nauczyciel akademicki, deputowany, sędzia i prezes Sądu Konstytucyjnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1951 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Sofijskim im. św. Klemensa z Ochrydy. W 1972 doktoryzował się w instytucie ekonomicznym WII „Karl Marks” w Sofii. Od połowy lat 50. do lat 90. był zawodowo związany z arbitrażem, pracował m.in. jako główny arbiter w państwowym arbitrażu w Starej Zagorze, Sliwenie i Warnie. Przez ponad 20 lat pełnił funkcję arbitra w sądzie arbitrażowym przy Bułgarskiej Izbie Przemysłowo-Handlowej. Zajął się również działalnością dydaktyczną jako wykładowca różnych uczelni[3].

W 1997 z ramienia Związku Sił Demokratycznych uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego 38. kadencji[3]. Jeszcze w tym samym roku powołany w skład Sądu Konstytucyjnego[3]. W lutym 2003 po śmierci Christa Danowa był jego tymczasowym przewodniczącym. Później w tymże roku został przewodniczącym Sądu Konstytucyjnego, którym kierował do końca swojej kadencji w 2006[4].

Wystartował w wyborach prezydenckich w 2006 jako niezależny kandydat popierany przez ugrupowania centroprawicowe[1]. W pierwszej turze zajął 3. miejsce, otrzymując 9,8% głosów[5].

Był żonaty z Anną, profesor na Uniwersytecie Medycznym w Warnie. Miał syna Kamena, matematyka i wykładowcę w Japonii[1]. W 2013 odznaczony Orderem Stara Płanina I klasy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Почина юристът Неделчо Беронов. 24chasa.bg, 4 lipca 2015. [dostęp 2022-02-12]. (bułg.).
  2. a b Почина уважаваният юрист Неделчо Беронов. vesti.bg, 4 lipca 2015. [dostęp 2022-02-12]. (bułg.).
  3. a b c Неделчо Беронов. novazagora.com. [dostęp 2022-02-12]. (bułg.).
  4. Предишни състави. constcourt.bg. [dostęp 2022-02-12]. (bułg.).
  5. ЦИК обяви резултатите от първия тур на президентските избори. btvnovinite.bg, 24 października 2006. [dostęp 2022-02-12]. (bułg.).