Przejdź do zawartości

Nemotaulius punctatolineatus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nemotaulius punctatolineatus[1]
(Retzius, 1783)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

tchawkowce

Gromada

owady

Rząd

chruściki

Rodzina

bagiennikowate

Rodzaj

Nemotaulius

Gatunek

Nemotaulius punctatolineatus

Synonimy
  • Glyphidotaulius umbraculum Kolenati, 1848[2]
  • Limnephilus laevis Walker, 1852[2]
  • Phryganea binervosus Villers, 1789[2]
  • Phryganea punctatolineatus Retzius, 1783[2]
  • Phryganea punctatus Olivier, 1791[2]

Nemotaulius punctatolineatus – gatunek chruścika z rodziny bagiennikowatych (Limnephilidae). Larwy budują płaskie domki z fragmentów detrytusu i roślin wodnych (podobne domki buduje także Glyphotaelius pellucidus).

W Europie występuje w Alpach, górach subalpejskich, na środkowych i zachodnich nizinach europejskich, w Skandynawii, ponadto na Syberii. Larwy spotykane w jeziorach i wodach słonawych (Botosaneanu i Malicky, 1978). Występuje w całej Polsce poza górami (Tomaszewski, 1965). Limnefil, preferuje strefę helofitów oraz małe jeziora i starorzecza.

Na Pojezierzu Mazurskim larwy złowione w kilku jeziorach, w helofitach, także w zbiorowisku osoki w litoralu zanikającym. Bardzo licznie w zanikającym jeziorku koło Pasymia. Spotykany w starorzeczach Doliny Narwi. W jez. Wigry spotykane rzadko, w gęsto zarośniętych zatokach.

W Finlandii gatunek raczej rzadki, występuje w jeziorach, stawach i zbiornikach okresowych. Złowiony w mezotroficznym jeziorze Lille-Jonsvann w Norwegii. W jeziorach Karelii larwy występowały wśród roślinności szuwarowej, w lambinach (niewielkie, trwałe zbiorniki), rzekach, rzeczkach, kanałach, torfowiskach i zbiornikach okresowych. Rzadki w jeziorach Łotwy i Estonii, w słaboeutroficznych, eutroficznych i eutroficzno-dystroficznych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nemotaulius punctatolineatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e Nemotaulius punctatolineatus (Retzius, 1783). [w:] GBIF Backbone Taxonomy [on-line]. GBIF Secretariat. [dostęp 2022-10-03]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]