Nevzad Hanım

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nevzad Hanım
Imię i nazwisko urodzenia

Nimet Bargu

Data i miejsce urodzenia

2 marca 1902
Stambuł

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1992
Stambuł

Miejsce spoczynku

Cmentarz Karacaahmet

Narodowość

abchaska

Wyznanie

islam

Małżeństwo

Mehmed VI (zm. 1926), od 1927 Ziya Seferoğlu

Nevzad Hanım (osm. نمت نوزاد خانم, w tłum. młoda bohaterka), urodzona jako Nimet Bargu, znana również jako Nevzad Kalfa, po 1927 Nimet Seferoğlu (ur. 2 marca 1902 w Stambule, zm. 23 czerwca 1992 tamże[1]) – piąta i ostatnia małżonka sułtana Imperium Osmańskiego Mehmeda VI. Ostatnia kobieta, która poślubiła sułtana osmańskiego[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodziła z rodziny abchaskich muzułmanów, była jednym z trójki dzieci ogrodnika pałacu sułtańskiego Şabana Efendiego i jego żony Hatice Hanım[1][2]. Dzięki wsparciu krewnego Hüseyina Beja trafiła do sułtańskiego haremu, gdzie zmieniono jej imię na Nevzad. Uczęszczała na te same zajęcia, co księżniczki z dworu sułtańskiego. Wychowaniem Nevzad zajmowała się kobieta o imieniu Ceylanyar Hanım. Po objęciu tronu przez Mehmeda VI w 1918 trafiła do jego otoczenia jako kalfa[3]. Wśród innych kobiet wyróżniała się inteligencją i zamiłowaniem do czytania książek[2].

Sułtan poślubił Nevzad 1 września 1921 w pałacu Yıldız[3]. W chwili ślubu sułtan liczył 61 lat, a Nevzad 19. Nowa małżonka sułtana nosiła tytuł Drugiej Ikbal. Zauroczony młodą małżonką sułtan pływał razem z nią statkiem po Bosforze i spacerował po ogrodach pałacowych[2]. Małżeństwo było bezdzietne[3]. Po detronizacji sułtana w 1922, pozostała wraz z innymi członkami rodziny sułtańskiej w pałacu Feriye. W 1924 sułtan udał się na wygnanie, ale Nevzad Hanım pozostała w Stambule. Dopiero na prośbę Mehmeda, w maju 1924 wraz z siostrą Nesrin przyjechała do San Remo, gdzie w tym czasie przebywał były sułtan. Nevzad pozostała przy nim do jego śmierci, w maju 1926. Wkrótce potem powróciła do Stambułu wraz z siostrą[3].

Dalsze losy[edytuj | edytuj kod]

W 1927 Nevzad wyszła po raz drugi za mąż, za kapitana marynarki Ziyę Beja Seferoğlu i przyjęła po nim nazwisko[3]. Małżeństwo dochowało się syna i córki. W 1937 Nevzad opublikowała pamiętniki p.t. Yıldız'dan San Remo'ya. Początkowo ukazywały się w czasopiśmie Tan, potem także w wersji książkowej. Do końca życia Nevzad odmawiała udzielania wywiadów na temat sułtana Mehmeda VI. Zmarła w swoim domu w Stambule w czerwcu 1992 i została pochowana na cmentarzu Karacaahmet[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Mustafa Uluçay: Padişahların kadınları ve kızları. Ankara: 2011, s. 264. ISBN 978-9-754-37840-5. (tur.).
  2. a b c Sakarya Savaşı sürerken, Vahdettin’in Yeni Eş Alması. [online], buvakbehlul.medium.com, 2023 (tur.).
  3. a b c d e f Osmanlı'nın son padişahı Vahdettin'in eşi Nevzad hanım kimdir [online], yenicaggazetesi.com.tr, 2022 (tur.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]