Ngoma rubromaculata
| Ngoma rubromaculata | |
| Dworakowska, 1974 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Ngoma |
| Gatunek |
Ngoma rubromaculata |
Ngoma rubromaculata – gatunek pluskwiaka z rodziny bezrąbkowatych i podrodziny Typhlocybinae. Jedyny z monotypowego rodzaju Ngoma[1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj i gatunek opisane zostały po raz pierwszy w 1974 roku przez Irenę Dworakowską[2][1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pluskwiak o ciele ubarwionym głównie jasno z jaskrawym wzorem. Głowę ma tak szeroką jak przedplecze. Przedustek jest jasny, u obu płci wąski i wklęśnięty. Twarz jest w całości jasna, takiej samej barwy jak przedustek, pozbawiona czarnych kropek przy panewkach czułkowych. Tułów ma przedplecze pozbawione wyraźnych dołęczków, a śródplecze jasne z ciemnym, wyraźnie kontrastującym wierzchołkiem. Przednie skrzydło ma załamane, ukośne pręgi, przy czym na międzykrywce występują osobne pręgi nasadowa i odsiebna. Spośród komórek apikalnych zewnętrzna jest krótka, trzecia jest rozszerzona w części odsiebnej, druga jest u podstawy ścięta wskutek obecności poprzecznej żyłki interradialnej, a wewnętrzna ma ukośną podstawę i brązową plamkę przynasadową. Żyłka posterokubitalna przedniego skrzydła jest dobrze widoczna. Tylna skrzydło zwęża się u wierzchołka, do którego to nie dochodzi żyłka submarginalna[1].
Odwłok ma drugi sternit zaopatrzony w małe, wąskie i skierowane dogrzbietowo-środkowo apodemy. Rurka analna pozbwiona jest wyrostków i bocznych kolców. Genitalia samca mają pygofor o zaokrąglonym płacie, dobrze rozwiniętych włoskach mikroskopowych, pozbawiony szczecinek makroskowych w części grzbietowej, nieosiągający szczytu płytki subgenitalnej. Pygofor pozbawiony jest wyrostka brzusznego, ma za to stawowo przyłączony wyrostek grzbietowy z dobrze rozwiniętym ramieniem grzbietowym, ale bez ramienia brzusznego. Płytka subgenitalna jest pośrodku przewężona, a część przed przewężeniem nie jest wyraźnie dłuższa od tej za nim. Gonostyl jest wolny, ma dobrze wykształcony płat przedwierzchołkowy i smukły, piłkowany wierzchołek. Edeagus ma rozszerzoną w widoku bocznym apodemę grzbietową, smukły, symetryczny, zakrzywiony dogrzbietowo i dłuższy od przedsionka trzon, zaostrzony w widoku brzusznym wierzchołek oraz długi, smukły i umieszczony wierzchołkowo wyrostek dystalny. Brak na edeagusie żeberka grzbietowego, wyrostka grzbietowego i wyrostka brzusznego. Konektywa ma dobrze wykształocny trzon i krótkie ramiona[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Owad endemiczny dla Demokratycznej Republiki Konga w krainie etiopskiej[2][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Dmitry A. Dmitriev: Genus Ngoma Dworakowska, 1974. [w:] 3I Interactive Keys and Taxonomic Databases [on-line]. [dostęp 2021-05-20].
- ↑ a b Irena Dworakowska. Contribution à la faune du Congo (Brazzaville). Mission A. Villiers et A. Descarpentries. CIX. Hémiptères Typhlocybinae. „Bulletin de l'Institut Fondamental d'Afrique Noire. France. (Series A)”. 36 (1), s. 132-243, 1974.