Niżni Łomnicki Przechód
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′20,3″N 20°12′40,8″E/49,188972 20,211333
| |
Niżni Łomnicki Przechód (słow. Nižné sedielko pod Lomnickou kopou[1]) – wąska przełęcz w południowo-zachodniej grani Łomnickiej Kopy, będącej odgałęzieniem południowej grani Łomnicy. Jest położonym najniżej z trzech Łomnickich Przechodów (pozostałe to Wyżni Łomnicki Przechód i Pośredni Łomnicki Przechód) i znajduje się u dołu grani, na krańcu 100-metrowego odcinka zbudowanego z wielkich skalnych bloków poprzedzielanych trawnikami[2].
Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi od południowego wschodu przez Siklawiczny Żleb. Możliwe jest też dojście od strony południowo-zachodniej – z Wielkiego Upłazu i przez Skrajny Capi Żlebek – lub z Doliny Pięciu Stawów Spiskich Drogą doktora Otto[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – August Otto, przewodnicy Johann Breuer i Jakob Szuranowski, 12 lipca 1904 r.,
- zimowe – Valerian Karoušek i Jaroslav Sláma, 11 kwietnia 1952 r., przy przejściu granią[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-08-15].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 182–183.