Wyżni Łomnicki Przechód
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′25,6″N 20°12′44,0″E/49,190444 20,212222
| |
Wyżni Łomnicki Przechód (słow. Vyšné sedielko pod Lomnickou kopou[1]) – niewybitna przełęcz w południowo-zachodniej grani Łomnickiej Kopy, będącej odgałęzieniem południowej grani Łomnicy. Jest położonym najwyżej z trzech Łomnickich Przechodów (pozostałe to Pośredni Łomnicki Przechód i Niżni Łomnicki Przechód)[2].
Z Wyżniego Łomnickiego Przechodu na południe i dalej na południowy zachód zbiega Siklawiczny Żleb. Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi z Doliny Małej Zimnej Wody w poprzek Małego Siklawicznego Żlebu i dalej przez Siklawiczny Żleb. Inne drogi wiodą na przełęcz z Niżniego Łomnickiego Karbu i granią z Pośredniego Łomnickiego Przechodu[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – György Koromzay junior, Mikuláš Mlynárčik i Károly Piovarcsy, 14 sierpnia 1921 r.,
- zimowe – Valerian Karoušek i Jaroslav Sláma, 11 kwietnia 1952 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-08-15].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 180–181.