Nicennica

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nicennica
Ilustracja
Nicennica polna
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

nicennica

Nazwa systematyczna
Filago Loefl.
Sp. Pl. 927, 1199, [1230]. 1753[3]
Typ nomenklatoryczny

Filago pyramidata L.[4]

Filago pygmaea

Nicennica (Filago Loefl.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należy do niego w zależności od ujęcia systematycznego od kilkunastu do ponad 50 gatunków. W wąskim ujęciu należą tu rośliny ze Starego Świata, w szerokim także północnoamerykańskie.

Rozmieszczenie geograficzne[edytuj | edytuj kod]

W wąskim ujęciu należy tu kilkanaście gatunków rosnących w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce[5]. W szerokim ujęciu zasięg rodzaju obejmuje także Amerykę Północną (południowo-zachodnią część Stanów Zjednoczonych i północny Meksyk)[3]. Jako rośliny introdukowane przedstawiciele rodzaju występują na pozostałym obszarze Ameryki Północnej, we wschodniej Azji oraz w Australii[3].

Gatunki flory Polski[6]

Pierwsza nazwa naukowa według listy krajowej[6], druga – obowiązująca według bazy taksonomicznej Plants of the World online (jeśli jest inna)[3]

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Nicennica niemiecka
Pozycja systematyczna

Rodzaj z plemienia Gnaphalieae z podrodziny Asteroideae z rodziny astrowatych[7]. W obrębie plemienia należy do podplemienia Filagininae Benth. & Hook. f. obejmującego poza tym łączone lub rozłączane w różnych ujęciach rodzaje: suchotki Logfia, nieczaj Evax, Bombycilaena, Cymbolaena i Micropus[8]. Rodzaj w wąskim ujęciu obejmuje kilkanaście gatunków ze Starego Świata[5], a w szerokim ponad 50 (w takim ujęciu włączane są tu rodzaje Evax i Cymbolaena)[3]. W niektórych ujęciach włączane są tu także gatunki z rodzaju Logfia[6].

Wykaz gatunków[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-04-15] (ang.).
  3. a b c d e f g Filago Loefl.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-08-05].
  4. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-30].
  5. a b James D. Morefield: Filago. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-08-05].
  6. a b c Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 84, ISBN 978-83-62975-45-7.
  7. Genus Filago Loefl.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-08-05].
  8. Peter Davis: Flora of Turkey, Volume 5. Edinburgh University Press, 2019, s. 101-102.
  9. Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 82. ISBN 978-83-925110-5-2.