Niewydolność maciczno-łożyskowa

Niewydolność maciczno-łożyskowa – zjawisko zachodzące w czasie ciąży, w organizmie kobiety, polegające na zaburzeniach w procesie dostarczania krwi, tym samym do zaburzenia ilości tlenu dostarczanego do płodu. Najczęściej jest to efekt schorzeń ciężarnej takich jak: cukrzyca, nadciśnienie, choroby nerek czy stan przedrzucawkowy, rzadziej spowodowana jest aberracjami chromosomowymi u płodu.

Objawy niewydolności łożyska

• Obniżenie napięcia mięśnia macicy
• Zmniejszenie ilości ruchów płodu
• Opóźnienie rozwoju płodu
• Zmniejszenie rozmiaru brzucha
• Krwawienie z pochwy

Diagnostyka niewydolności maciczno-łożyskowej

W diagnostyce niewydolności maciczno-łożyskowej, w położnictwie korzysta się głównie z dwóch podstawowych metod – USG oraz Doppler USG. Podczas tych badań szacuje się aktywność ruchową płodu, stan łożyska, wielkość płodu oraz ilość płynu owodniowego.

Leczenie niewydolności maciczno-łożyskowej

Nie ma całkowicie skutecznej metody leczenia niewydolności łożyska. Głównym celem interwencji medycznych, w tym przypadku, jest zmniejszenie skutków podstawowej patologii ciąży.

W tym celu stosuje się następujące grupy leków:

• środki rozszerzające naczynia, które poprawiają mikrokrążenie, eliminują niedotlenienie w tkankach płodu i zapobiegają dalszym niekorzystnym zmianom w łożysku (Curantil),
• leki, które aktywują metabolizm w tkankach (Aktovegin, kwas askorbinowy, witamina E, Troxevasin)
• leki, które obniżają ton macicy (Hynipral, siarczan magnezu, NO-SPA)

Powikłania niewydolności maciczno-łożyskowej:

Do powikłań niewydolności maciczno-łożyskowej należy:

• przedwczesne oddzielenie łożyska;
• opóźnienie wzrostu i rozwoju płodu;
• przedłużone niedotlenienie płodu, co może prowadzić do zmniejszenia przepływu krwi w mózgu płodu;
• powstanie zespołu policystycznych nerek;
• spowolnienie rozwoju kości;
• śmierć płodu przed narodzeniem lub wkrótce po urodzeniu.